• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لغوب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




لُغوب (به ضم لام) از واژگان قرآن کریم به معنای خسته شدن است. این کلمه فقط دو بار در کلام الله ذکر شده است.



لُغوب: خسته شدن است.
طبرسی گفته: «اللّغوب الاعیاء من التّعب»، یعنی: خسته شدن در اثر رنج.
قاموس و اقرب آن را خستگی شدید گفته‌اند.
راغب آن را رنج معنی کرده است.


(لا یَمَسُّنا فِیها نَصَبٌ وَ لا یَمَسُّنا فِیها لُغُوبٌ‌) معنای رنج برای لغوب درست نیست زیرا نصب به معنی تعب و رنج است؛ پس لغوب خستگی است، یعنی: «ما را در بهشت نه رنجی رسد و نه خستگی‌ای».
ظاهرا قید شدّت نیز صحیح نباشد که در آیه‌: (وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْاَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما فِی سِتَّةِ اَیَّامٍ وَ ما مَسَّنا مِنْ‌ لُغُوبٍ‌) (ما آسمان‌ها و زمين و آنچه را در ميان آنهاست در شش روز [شش دوران‌] آفريديم، و هيچ‌گونه رنج و سختی به ما نرسيد) مطلق خستگی مراد است نه خستگی شدید.

۲.۱ - نهج البلاغه

در نهج البلاغه خطبه ۱۸۳ آمده: «وَ صَانَ اَجْسَادَهُمْ اَنْ تَلْقَی‌ لُغُوباً وَ نَصَباً» «خدا ابدان اهل بهشت را محفوظ کرده از اینکه خستگی و رنجی ببینند».(شرح‌های خطبه:)
این کلمه از آیه ۳۵ فاطر اخذ شده و بر خلاف قول راغب است.


این کلمه فقط دو بار در کلام الله ذکر شده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۹۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۶۷.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۳۷.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۴۳.    
۶. فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۱، ص۱۲۸.    
۷. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۶۶.    
۸. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۲.    
۹. فاطر/سوره۳۵، آیه۳۵.    
۱۰. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۸.    
۱۱. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۶۷.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۴۰.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۴۳.    
۱۴. ق/سوره۵۰، آیه۳۸.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۰.    
۱۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۵۶.    
۱۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۳۴.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۲۵.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۷۹.    
۲۰. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۱۶، خطبه۱۸۳.    
۲۱. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ۲، ص۱۳۶، خطبه۱۷۸.    
۲۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۶۸، خطبه۱۸۳.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۱۴، خطبه۱۸۳.    
۲۴. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۲۵.    
۲۵. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۰۰.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۱۲۷.    
۲۷. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۴۰۶.    
۲۸. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۲۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لغوب"، ج۶، ص۱۹۶.    






جعبه ابزار