• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مأموربه اختیاری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مأمورٌبه اختیاری به معنای شیء متعلق امر ، در حال علم و اختیار مکلَّف می‌باشد.


مأمورٌبه اختیاری، فعل یا ترک فعلی است که امر اختیاری به آن تعلق گرفته است؛ به بیان دیگر، فعلی است که مکلف در حال علم و اختیار به انجام یا ترک آن امر شده است.

فلسفه تعلق امر به مأمورٌبه اختیاری حفظ مصالح و ملاکات واقعی است.
[۱] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج ۲، ص ۹۶.
[۲] مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج ۱، ص ۳۲۱.    
[۳] حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج ۲، ص ۱۹۳.    
[۴] حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج ۲، ص ۱۹۵.    


امر اختیاری ؛ مأمورٌبه.


۱. ↑ محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج ۲، ص ۹۶.
۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج ۱، ص ۳۲۱.    
۳. ↑ حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج ۲، ص ۱۹۳.    
۴. ↑ حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج ۲، ص ۱۹۵.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مأموربه اختیاری».



جعبه ابزار