مؤاخذه

مؤاخذه از مفردات نهج البلاغه، به‌معنای عذاب و مجازات می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - مفهوم

این واژه به معنای اخذ به‌عذاب و مجازات است، که ظاهرا مفاعله در این‌جا به‌معنی شدت باشد. بین الاثنین بودن همیشه لازم نیست، گرچه راغب در مفردات بین الاثنین بودن را نوعی توجیه می‌کند، امام علی (علیه‌السلام) در دعای استسقاء گوید: «اللهم خرجنا الیک ... الاّ تو آخذنا باعمالنا و لا تؤاخذنا بذنوبنا.»

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۲، خطبه۱۱۵.

۳ - منبع