• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مبارزه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مبارزه (به ضمّ میم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای آشکار شدن به همدیگر و رو در روی هم قرار گرفتن، می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیه‌ای به فرزندش در مورد مبارزه، از این واژه استفاده نموده است.


مُبارِزه (به ضمّ میم) به معنای آشکار شدن به همدیگر و رو در روی هم قرار گرفتن آمده است.

امام (صلوات‌الله‌علیه) به امام حسن (علیه‌السلام) می‌فرماید: «لا تدعونّ الی مبارزة و ان دعیت الیها فاجب؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۰۹، حکمت۲۳۳.    
در جنگ کسی را به‌مبارزه مخوان و اگر به‌مبارزه خوانده شدی اجابت کن.»

این لفظ با مشتقات آن جمعا هشت بار در «نهج البلاغه» آمده است.
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۹، خطبه۱۹۲.    
[۳] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۹۰، خطبه۱۳۲.    
[۴] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۶، خطبه۸۱.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۲۲، ۱۵۷.    


۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۰۹، حکمت۲۳۳.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۹، خطبه۱۹۲.    
۳. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۹۰، خطبه۱۳۲.    
۴. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۶، خطبه۸۱.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۲۲، ۱۵۷.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مبارزه»، ص۱۲۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار