• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مبالغه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مُبالَغَة(به ضم باء) از مفردات نهج البلاغه، به معنای تلاش شدید و رساندن به آخر همراه با شدّت می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص اعتدال در جدال و خصومت، از این واژه استفاده نموده است.



مُبالَغَة (به ضم باء) به معنای تلاش شدید و رساندن به آخر همراه با شدّت آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «بالغ فی الامر مبالغة: اجتهد فیه و لم یقصّر.»


امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص اعتدال در جدال و خصومت فرموده است: «من بالغ فی الخصومة اثم و من قصّر فیها ظلم و لا یستطیع ان یتّقی الله من خاصم.»


۱. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین (ط-الحسینی)، ج۵، ص۷.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۲۸، حکمت۲۹۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلاغ»، ص۱۵۴.    






جعبه ابزار