محمدعلی نخجوانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نخجوانی، شیخ محمدعلی
از علمای مجاهد شیعه قفقاز در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری. پدرش خداداد نام داشت واو در حدود ۱۲۶۸ ق در نخجوان به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی به نجف رفت و نزد حاج میرزا حبیب الله رشتی، فاضل ایروانی، ملا علی نهاوندی و ملا محمد شربیانی درس خواند و از حیث علم و تقوی و حسن سیرت و سلوک از جمله مشاهیر گردید. وی درس مخصوصی با استادش شربیانی داشت که در آن عده ای از اهل فضل و طلاب علم شرکت می کردند. نخجوانی پس از وفات استادش در ۱۳۲۳ ق مستقلاً به تدریس پرداخت و در صحن شریف امیرالمؤمنین (ع) نماز جماعت اقامه می کرد.
پس از آغاز جنگ جهانی اول و اعلام جنگ متفقین بر ضد عثمانی در ۱۳۳۲ ق، نیروهای انگلیسی در ۲۵ ذیحجه آن سال،بندر فاو را در جنوب عراق به اشغال خود درآوردند و تصمیم به تصرف سایر مناطق داشتند، اما علمای شیعه و از جمله نخجوانی،فتاوای جمعی و انفرادی متعددی بر ضد نیروهای اشغالگر انگلیسی و در وجوب دفاع از عثمانی و سرزمین های اسلامی صادر کردند،وی سه فتوای جهاد در این باره صادر نمود.
شیخ محمدعلی نخجوانی در ۱۷ ربیع الآخر ۱۳۳۴ ق در شصت و شش سالگی در کربلا درگذشت. جنازه او را به نجف اشرف منتقل کردند و در صحن مقدس مرتضوی در حجره متصل به مسجد عمران دفع نمودند. از آثار اوست: اجتماع الامر و النهی،الاجماع المنقول، حاشیه رسایل و مکاسب شیخ مرتضی انصاری،دعاه الحسینیه.
منابع: رسایل و فتوای جهادی، ۲۸۹، ۲۹۳، ۳۲۷، ۳۲۹، ریحانه الادب، ۱۵۲:۶، ۱۵۳، طبقات اعلام الشیعه نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، ۱۴۲۹:۴، ۱۴۳۰٫
