• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن اسحاق سلّمی نیشابوری (مقاله دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابو بکر محمد بن اسحاق بن خزیمه سلّمی نیشابوری مشهور به ابن خزیمه فقیه و محدثی اهل نیشابور بود که در سال ۲۲۳ هجری به دنیا آمد.
او از نوجوانی به فراگیری حدیث پرداخت و به سفر به شهرهای مختلفی مانند مرو، بغداد و مصر رفت.
از اساتید بزرگی چون اسحاق بن راهویه و احمد بن منیع دانش آموخت.
بخاری و مسلم نیز از شاگردان محمد سلمی بودند.
ابن خزیمه به عنوان پیشوای اهل سنت خراسان شناخته می‌شود.
بیش از ۱۴۰ اثر تألیفی دارد، از جمله تفسیر القرآن، الصحیح و المسند.
او در ذی القعده سال ۳۱۱ هجری درگذشت.



فقیه و محدثی اهل نیشابور بود و در سال ۲۲۳ هجری زاده شد.
از سنین نوجوانی به فراگیری حدیث پرداخت و در پی آن به مرو، ری، بغداد، بصره، کوفه، حجاز، شام، جزیره، مصر و واسط سفر کرد و از کسان بسیاری دانش آموخت.
ابن خزیمه، پیشوای اهل سنّت خراسان در روزگار خود بوده و فضایل بسیاری برای او گزارش کرده اند.
حاکم نیشابور مجموعه بزرگی از فضایل او را داشته است.



محمد سلمی از افراد بسیاری دانش آموخت، اسحاق بن راهویه، علی بن حجر، محمد بن مهران، بشر بن معاذ عقدی و احمد بن منیع از آن جمله اند.


بخاری، مسلم، محمد بن عبداللّه بن عبد الحکم و ابوعلی نیشابوری نیز از شاگردان و راویان ابوبکر به شمار می آیند.


آثار و تألیفات ابن خزیمه را بیش ۱۴۰ اثر دانسته اند. افزون بر اینها، مجموعه مسائل او صد جزء و فقه حدیث بریره در سه جزء بوده است.
کتاب های:
• تفسیرالقرآن
• الصحیح (در حدیث)
العوالی
التوحید و اثبات الصفات
المسائل المصنعه در حدیث
• المسند از دیگر آثار اوست.



سلمی سرانجام در ذی القعده سال ۳۱۱ هجری از دنیا رفت.
(دیگر منابع:)


۱. شیرازی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ج ۱، ص ۱۰۵.    
۲. ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج ۱۴، ص ۳۶۵.    
۳. ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج ۱۴، ص ۳۶۵.    
۴. ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج ۱۳، ص ۲۳۳.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج ۲، ص ۲۰۷.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج ۲، ص ۲۰۷.    
۷. ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج ۱۳، ص ۲۳۳.    
۸. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج ۹، ص ۱۵۶.    
۹. ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج ۲، ص ۲۰۷.    
۱۰. بغدادی، اسماعیل باشا، هدیة العارفین، ج ۲، ص ۲۹.    
۱۱. بغدادی، اسماعیل باشا، هدیة العارفین، ج ۲، ص ۲۹.    
۱۲. بغدادی، اسماعیل باشا، هدیة العارفین، ج ۲، ص ۲۹.    
۱۳. بغدادی، اسماعیل باشا، هدیة العارفین، ج ۲، ص ۲۹.    
۱۴. بغدادی، اسماعیل باشا، هدیة العارفین، ج ۲، ص ۲۹.    
۱۵. بغدادی، اسماعیل باشا، هدیة العارفین، ج ۲، ص ۲۹.    
۱۶. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج ۲۳، ص ۴۲۲.    
۱۷. ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج ۲، ص ۷۳.    
۱۸. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج ۲، ص ۱۳۸.    
۱۹. ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج ۱۱، ص ۱۷۰.    
۲۰. ذهبی، شمس الدین، العبر، ج ۱، ص ۴۶۲.    
۲۱. محمد بن احمد، طبقات الفقهاء الشافعیه، ج ۱، ص ۴۴.    
۲۲. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج ۷، ص ۱۹۶.    
۲۳. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج ۴، ص ۵۷.    
۲۴. زرکلی، خیر الدین، الأعلام، ج ۶، ص ۲۹.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله « »، ج، ص.






جعبه ابزار