• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن محرز وهرانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: محمد بن محرز وهرانی


محمد بن محرز وهرانی (م ۵۷۵ هـ.ق) ادیب و ظریف‌گوی سده ششم هجری قمری بود.
او از وهران به مصر رفت و در زمان صلاح‌الدین ایوبی به دلیل حضور بزرگان ادب، به هزل‌گویی و نگارش روی آورد.
وی مدتی خطیب داریا در دمشق بود.
آثارش شامل المنامات، الرسائل و رقعة عن مساجد دمشق است.
او در سال ۵۷۴ یا ۵۷۵ (هجری قمری) درگذشت.


ابوعبداللّه محمد بن محرز بن محمد وهرانی مغربی قیروانی از مراحل نخست زندگی او اطلاعی در دست نیست.
وی از ادیبان
[۱] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۴۱۷.    
[۲] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۱۷۴.    
[۳] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۳، ص۷۰.    
ظریف‌گوی بود
[۴] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۷۳.    
[۵] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
که از شهر خود وهران، از شهرهای قیروان به سرزمین مصر،
[۶] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۱۷۴.    
در زمان حکومت صلاح‌الدین ایوبی (حکومت ۵۴۶ ـ ۵۸۹ هـ.ق) آمد
[۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
و فنی که بسیار با آن پیوند داشت صناعت انشا بود.
[۸] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
[۹] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۷۳.    

او با ورود به مصر و دیدن افرادی چون عمادالدین کاتب اصفهانی با آن وجاهت و شهرت، دیگر جایی برای عرضه متاع خود ندید؛ لذا به هزل و ظریفه‌گویی روی آورد.
[۱۰] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
[۱۱] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۷۳.    
[۱۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    

او به بعضی از شهرها از جمله دمشق سفر نمود
[۱۳] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۱۷۴.    
و مدتی متولی امر خطابه در داریا از روستاهای دمشق بود.
[۱۴] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
[۱۵] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    



وهرانی دو کتاب المنامات
[۱۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۹۸.    
[۱۷] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
[۱۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
و الرسائل
[۱۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۹۸.    
[۲۰] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
[۲۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
را که بدان شهرت یافت، تألیف نمود.
او علاوه بر دو اثر مذکور تألیف دیگری به نام رقعة عن مساجد دمشق دارد.
[۲۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    



ابوعبدالله در ماه رجب
[۲۳] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۴۱۷.    
سال ۵۷۴
[۲۴] بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۵، ص۱۵۶.
یا ۵۷۵ (هجری قمری) در همان‌جا درگذشت.
[۲۵] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۳، ص۷۰.    
[۲۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۹۸.    
[۲۷] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
[۲۸] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۷۳.    

(دیگر منابع:
[۲۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۹۸.    
[۳۰] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۴۱۷.    
[۳۱] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۱۷۴.    
)


۱. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۴۱۷.    
۲. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۱۷۴.    
۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۳، ص۷۰.    
۴. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۷۳.    
۵. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
۶. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۱۷۴.    
۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
۸. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
۹. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۷۳.    
۱۰. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
۱۱. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۷۳.    
۱۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
۱۳. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۱۷۴.    
۱۴. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
۱۵. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
۱۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۹۸.    
۱۷. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
۱۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
۱۹. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۹۸.    
۲۰. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
۲۱. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
۲۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۹.    
۲۳. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۴۱۷.    
۲۴. ↑ بروکلمان، کارل، تاریخ الادب العربی، ج۵، ص۱۵۶.
۲۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۳، ص۷۰.    
۲۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۹۸.    
۲۷. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۸۵.    
۲۸. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۷۳.    
۲۹. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۹۸.    
۳۰. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۶، ص۴۱۷.    
۳۱. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۱۷۴.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «محمد بن محرز وهرانی»، ج۴، ص۴۰۳-۴۰۴.


رده‌های این صفحه : ادیبان قرن 6 (قمری) | خطیبان قرن 6 (قمری) | درگذشتگان سال 574 (قمری) | درگذشتگان سال 575 (قمری) | شخصیت‌های قرن 6 (قمری) | علمای قرن 6 (قمری) | مؤلفان قرن 6 (قمری)
جعبه ابزار