محمد بن هبةالله حموی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن هبةالله حموی (زنده در
۵۷۷ هـ.ق) فقیه، متکلم، شاعر و خطیب
اشعری مذهب اهل
مصر بود.
وی مدرس مدرسه صلاحیّه و از خطیبان برجسته
قاهره به شمار میرفت.
از آثار اوست:
ارجوزهای در عقاید تألیفشده برای
صلاحالدین ایوبی (تألیف در
۵۷۰ هـ. ق)،
روضة المرتاض و نزهة الفُرّاص در علم فرایض،
دیوان شعر و
حاشیهای بر البیان عمرانی.
ایشان در سال ۵۷۷ (هجری قمری) در قید حیات بوده است.
محمد بن هبهاللّه بن مکّی (هبهاللّه برمکی) تاجالدین حَموی فقیه،
فرضی،
متکلم،
شاعر، خطیب
و اشعری مسلک بود.
وی مرجع
اهل مصر
و صاحب فتوا، مدرس مدرسه صلاحیّه
و از خطیبان ماهر در شهر قاهره به شمار میرفت.
او تمام عمر خود را به مطالعه، تحقیق و تدریس گذرانده و در سختترین شرایط نیز از اشتغالات علمی باز نمیایستاد.
محمد بن هبهاللّه کتابها و آثاری از او به جا مانده است، که از جمله آثار او ؛ سرودههای بسیاری از وی در باب عقاید و فرایض (ارث) بر جای مانده است.
• اُرجوزهای در عقاید است که به نام صلاحالدین ایوبی (م۵۸۹ هـ.ق) تألیف کرده است.
مؤلف در پایان کتاب، در چند بیت سال
۵۷۰ (هجری قمری) را سال پایان تحریر این اثر ذکر کرده است.
• ارجوزه دیگری به نام
روضة المرتاض و نزهة الفُرّاصبه نام قاضی فاضل و در فرایض تألیف نموده است.
•
دیوان شعر؛
•
حاشیهای بر کتاب البیان عمرانی دارد.
به گفته سبکی این حاشیه به وضوح بر وسعت اطلاعات علمی حموی دلالت دارد.
تاجالدین درباره وفاتش از کلام سُبکی برمیآید او در سال ۵۷۷ (هجری قمری) در قید حیات بوده است.
بیش از این چیزی از وی به دست نیامد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن هبةالله حموی»، ج۴، ص۳۱۴.