محمد محمد خیر اخری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن محمد خیراخری (م پس از
۵۱۸ هـ.ق) از خانوادهای عالم و دانشمند برخاسته است.
خانواده وی عمدتا از عالمان برجسته و بنام آن منطقه بودند.
او
حدیث را از امام ابوعبداللّه محمد بن احمد برقی استماع کرد و سپس به نقل آن احادیث پرداخت و محییالدین قرشی او را در ردیف فقهای حنفی ذکر کرده است. اثر او «الامالی» است و در سنین جوانی پس از سال ۵۱۸ درگذشت.
ابوبکر محمد بن محمد بن احمد بن عبداللّه بن فضل خیراخری
منسوب به خَیراخَر ( خیزاخز )، روستایی واقع در پنج فرسخی بخارا و برخاسته از خانواده ای عالم و دانشمند می باشد. بر پایه گزارش ابوسعد سمعانی خانواده وی عمدتا از عالمان برجسته و بنام آن منطقه بودند. جد اعلای او، عبداللّه فضل از مفتیان مشهور آن دیار بود و جد دیگرش احمد بن عبداللّه محدثی چیره دست، فقیهی بنام و از مدرسان سرشناس و پرآوازه بخارا به شمار می رفت و پدرش محمد بن احمد نیز از راویان حدیث بود که به نوشته سمعانی اعقاب و فرزندان وی تا آن زمان همگی دانشمند و فاضل بوده اند. همو در ادامه شرح حال مؤلف تنها به نام یکی از استادان او اشاره کرده و می نویسد: وی حدیث را از امام ابوعبداللّه محمد بن احمد برقی استماع کرد؛ سپس به نقل آن احادیث پرداخت. ۱ محیی الدین قرشی نام خیزاخزی را در زمره فقهای حنفی ذکر کرده است. ۲ وی در سنین جوانی پس از سال ۵۱۸ از دنیا رفت. ۳ الامالی اثر اوست. ۴
پی نوشت ها
[۱] ـ الانساب ۲ / ۴۲۹. ۲ ـ الجواهر المضیئه ۲ / ۱۱۳. ۳ ـ الانساب ۲ / ۴۲۹. ۴ ـ هدیة العارفین ۲ / ۸۴.
دیگر منابع: معجم البلدان ۲ / ۴۱۱؛ اللباب فی تهذیب الانساب ۱ / ۴۷۷؛ کشف الظنون ۱ / ۱۶۳؛ معجم المؤلفین ۱۱ / ۱۸۵.