معض (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَعَض (به فتح میم و عین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای به خشم آمدن است. از مشتقات این کلمه در
نهج البلاغه،
اِمْتَعَاضَ (به کسر همزه و سکون میم) به معنای غضب و خشم است. امام (صلواتاللهعلیه) از این واژه در مذمت یاران به کار برده است. این کلمه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
مَعَض (مثل شرف) به معنای خشم آمدن است، همچنين از مشتقات آن امتعاض است.
حضرت علی (علیهالسّلام) در مذمت ياران فرموده:
«تُكَادُونَ وَ لاَ تَكِيدُونَ، وَ تُنْتَقَصُ أَطْرَافُكُمْ فَلاَ تَمْتَعِضُونَ» «مورد حيله واقع مىشود امّا حيله نمىكنيد و اطراف مملكت شما اشغال مىشود و ناقص مىگردد ولى به غضب نمىآیيد.»
(شرحهای خطبه:
)
این کلمه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «معض»، ج۲، ص۹۸۴.