معنای خاص
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
معنای خاص، معنای فاقد افراد متعدد واقعی یا فرضی می باشد.
معنای خاص یا جزئی، مقابل
معنای عام بوده و عبارت است از معنایی که شامل افراد متعدد (خارجی یا فرضی) نمیشود؛ یعنی نمیتوان افراد متعددی برای آن فرض کرد. به طور کلی تمامی اسمهای عَلَم و هر اسمی که با این یا آن مقید میشود، بر
مفهوم جزئی دلالت میکند، مانند: مفهوم «سقراط»، «نجف» و «این کتاب».
در کتاب «
کفایة الاصول » آمده است:
«ثم ان الملحوظ حال الوضع اما یکون معنی عاما فیوضع اللفظ له تارة و لافراده و مصادیقه اخری و اما ان یکون معنی خاصا لایکاد یصح الا وضع اللفظ له دون العام».
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «معنای خاص».