مقام ابن‌حمزه طوسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در ورودی شرقی
شهر کربلا، ابتدای جاده منتهی به منطقه هندیه (
طویریج)، زیارتگاهی به نام
ابن‌حمزه وجود دارد که درباره شخصیت مدفون در آن، دو دیدگاه مطرح می‌باشد:
براساس دیدگاه اول،
صاحب این بقعه، عمادالدین ابوجعفر محمد بن علی بن حمزه طوسی، معروف به ابن‌حمزه، از علما و فقهای شیعه در قرن ششم هجری است.
منتجب‌الدین رازی در کتاب «
الفهرست»، از او با عنوان «شیخ امام عمادالدین ابوجعفر محمد بن علی بن حمزه طوسی مشهدی» نام می‌برد و می‌گوید: «او فقیهی عالم و واعظ بود و تالیفاتی از جمله الوسیله، الواسطه، الرائع فی الشرائع، المعجزات و مسائل فی الفقه، داشته است».
متاسفانه از تاریخ ولادت و وفات وی، اطلاعی در دست نیست. اما در کتاب خود، «
الثاقب فی المناقب»، اشاره‌ای کرده است که نشان می‌دهد در سال ۵۶۰ ه. ق، زنده بوده است.
همچنین یاد کردن شیخ منتجب‌الدین رازی (متوفای ۵۸۵ ه. ق) از وی در کتاب خود، نشان می‌دهد که این دو، معاصر یکدیگر بودند بنابراین ابن‌حمزه، از
علمای قرن ششم هجری بوده است.
(تصویر شماره ۱۷۲)
از تألیفات ابن‌حمزه، می‌توان به آثار زیر اشاره کرد:
- الوسیله الی نیل الفضیلة: این کتاب در
فقه شیعه است و چندین نسخه خطی از آن وجود دارد و آن را
محمد حسون، تصحیح و
کتابخانه آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی، منتشر کرده است؛
- الثاقب فی المناقب: کتابی است در بیان مناقب و معجزات
ائمه معصومین(ع) که تالیف آن در ۵۶۰ ه. ق، به پایان رسیده است و آن را
نبیل رضا علوان، تصحیح و منتشر کرده است؛
- الرائع فی الشرائع: در فقه؛
- کتاب الواسطه: در فقه؛
- قضاء الصلاة: در فقه.
براساس دیدگاه دوم که امروزه، میان اهالی کربلا شهرت دارد و حتی در تابلوی زیارتنامه‌ای که بر قبر نصب شده است، مدفون در این مرقد،
علی بن
حمزة بن
حسن بن
عبیدالله بن
حضرت ابوالفضل عباس می‌باشد
که
نجاشی، از او یاد کرده و درباره وی، گفته است:
«علی بن حمزة بن الحسن بن عبیدالله بن العباس بن علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام): ابومحمد. ثقة، روی واکثر الروایة. له نسخه یرویها عن موسی بن جعفر علیه السلام، اخبرنا محمد بن جعفر قال: حدّثنا احمد بن محمد بن سعید قال: حدثنا محمد بن‌هارون بن عیسی قراءة قال: حدّثنا محمد بن علی بن حمزة قال: سمعت ابی یحدّث عن موسی بن جعفر، وذکر النسخه».
صاحب کتاب «مدینة الحسین» نیز اشاره کرده است که مدفون در این بقعه، سید دیگری از نوادگان سید نامبرده است که نسب وی چنین است: «عبیدالله بن حمزة بن قاسم بن علی بن حمزة بن حسن بن عبیدالله بن حضرت عباس بن علی (علیه‌السّلام)»؛ حال آنکه به اجماع علمای انساب، از حمزة بن قاسم که زیارتگاهش در حله واقع است، فرزندی باقی نمانده است.
امروزه مرقد ابن‌حمزه، در محله عباسیه (
باب طویریج)، در شرق کربلا واقع است. طول و عرض فضای کلی زیارتگاه ۳۰• ۲۳ متر است که بخش عمده آن، شامل صحنی است که بنای مقبره را از دو سمت شرقی و جنوبی آن، فراگرفته است.
صحن، دارای دیواری به ارتفاع دو متر است که در ضلع جنوبی آن، یک ورودی با تابلوی کاشی‌کاری وجود دارد. مقابل این ورودی و پس از گذشتن از صحن، ایوان یا رواق مقبره، به طول ده متر و ارتفاع سه متر وجود دارد که دارای سه دهانه است. دهانه میانی آن، به شکل یک طاقگان ساده، ایجاد شده است که نمای طاق و دو ستون مجاور آن کاشی‌کاری شده است.
روی یکی از این کاشی‌ها، نام یکی از متولیان زیارتگاه، به نام
عباس نایف مسعودی و تاریخ ۱۴۱۱ ه. ق، ثبت شده است و بر جبهه ایوان یا رواق نیز یک کتیبه کاشی، وجود دارد. طول و عرض اتاق مقبره، ۱۲• ۷ متر است و دارای گنبد پیازی کوچکی است که از بیرون با رنگ سبز، رنگ‌آمیزی شده است. میان اتاق، قبر ابن‌حمزه قرار دارد که دارای ضریحی به طول و عرض ۵/ ۳• ۳ متر و ارتفاع سه متر است. همچنین این زیارتگاه، دارای نمازخانه‌ای به مساحت ۶• ۳ متر می‌باشد.
(تصویر شماره ۱۷۳)
