ملامحمدلالهجو توفیق کشمیری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
توفیق کشمیری، ملا (شیخ) محمدلالهجو،
شاعر پارسیگوی شبهقاره
هند. وی ظاهراً از سخنوران دورۀ محمدشاه،
و معاصر
خان آرزو بود.
ملامحمدلالهجو توفیق کشمیری یکی از چند شاعر پارسیگوی در
ایران و شبهقاره
هند است که به توفیق تخلص کردهاند. سرودههای توفیق نخست به دست
ابوالحسن ساطع، و سپس به وسیله
محمدرضا مشتاق اصلاح میشد، تا اینکه در مرحله پختگی شاعر و در دوران راجه سکه جیون مل (حک ۱۱۶۹-۱۱۷۶ق)، وی به مقام ملکالشعرایی رسید.
توفیق در سراسر عمر خود از زادگاهش بیرون نرفت،
تا اینکه در ۸۹ سالگی در همانجا درگذشت.
توفیق در سرودن انواع
شعر، به ویژه
مثنوی،
قصیده،
غزل و
قطعه مهارت داشت
و برای یافتن مضامین تازه بسیار تلاش میکرد.
وی به موسیقی نیز علاقه فراوانی داشت؛ این موضوع در غزلها و مثنوی او نمایان است.
از او مخمسهایی بر غزلیات
حافظ،
جامی،
صائب و
کلیم باقیمانده است
که نشانه استادی و مهارت او ست.
۱. احوال ملک کشمیر، مثنوی تاریخی به فارسی نزدیک به دوهزار بیت
که به تاریخ مولوی توفیق در بیان احوال
کشمیر نیز معروف است
در این مثنوی که در زمان پادشاهی عالمگیر سروده شده،
سنت مثنویگویی کاملاً رعایت شده است.
توفیق در این مثنوی عهد یوسف شاه را ستایش کرده، و با استفاده بجا و بهنگام از صنایع لفظی و بدیعی، مناظر طبیعی را با بیانی ساده به تصویر کشیده است.
این اثر ــ چنان کـه از نامش پیدا ست ــ در شرح و وصف کشمیر و محتوی اتفاقات سیاسی مربوط به الحاق کشمیر به دولت تیموری هند در زمان پادشاهی اکبر شاه (۹۴۹-۱۰۱۴ق) و مسافرتهای امپراتوران تیموری هند مانند اکبرشاه، جهانگیر، شاهجهان و عالمگیر به آنجاست و درباره اوضاع و احوال این ناحیه در عهد عالمگیر اطلاعات تازهای به دست میدهد. با این حال، مثنوی احوال ملک کشمیر، ارزش تاریخی چندانی ندارد، زیرا بیشتر وقایع تاریخی که در آن به نظم درآمده، در شاهکارهای
نثر آن دوران مانند اکبرنامه، جهانگیرنامه، شاهجهاننامه و عالمگیرنامه به تفصیل یاد شده است.
۲. سراپا، مثنوی فارسی در ۱۹۵ بیت، در وصف سرتاپای معشوق.
از این اثر چندین نسخه خطی در کتابخانههای
ایران،
پاکستان و
آمریکا نگهداری میشود
۳-۵. بحر طویل
منظومه واسوخت
قصیده شیبیه.
۶. دیوان
به نوشته رضوی،
این اثر شامل مثنویها، قصاید، ترجیعبندها، ترکیببندها، ماده تاریخها، غزلیات، همراه با یک ساقینامه، مخمسات، رباعیات و مستزاد است، و برای شیخ غلام محمد قدیری چشتی نظامی، مشهور به مسکین شاه، به نظم درآمده است. آخرین تاریخی که در نسخه کتابخانه بوهار یافت شده، متعلق به سال ۱۱۸۸ق است.
۷. کلیات
(۱) آرزو علی، خان، مجمعالنفایس، به کوشش عابدرضا بیدار، پتنه، کتابخانه خدابخش.
(۲) آستانقدس، فهرست.
(۳) آفتاب اصغر، تاریخ نویسی فارسی در هند و پاکستان، لاهور، ۱۳۶۴ش.
(۴) آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة.
(۵) ابراهیم خان خلیل، علی، صحف، به کوشش عابد رضا بیدار، پتنه، کتابخانه خدابخش.
(۶) احمد، ظهورالدین، پاکستان میں فارسی ادب، لاهور، ۱۹۷۷م.
(۷) احمدعلی، هاشمی سندیلوی، مخزن الغرائب، به کوشش محمدباقر، لاهور، ۱۹۶۸م.
(۸) اطهرشیر، سید، مرأة العلوم، پتنه، ۱۹۶۷م.
(۹) ایمان، رحمعلیخان، منتخب اللطایف، به کوشش محمد رضا جلالی نائینی و امیرحسن عابدی، تهران، ۱۳۴۹ش.
(۱۰) تیکو، گ ل، پارسی سرایان کشمیر، تهران، ۱۳۴۲ش.
(۱۱) حبیبالرحمان، حکیم، ثلاثه غساله، ترجمۀ عارفنوشاهی، لاهور، ۱۳۶۸ش/۱۹۸۹م.
(۱۲) دیوان بیگی، احمد، حدیقةالشعراء، به کوشش عبدالحسین نوایی، تهران، ۱۳۶۴ش.
(۱۳) راشدی، حسامالدین، تذکره شعرای کشمیر، لاهور، ۱۹۸۳م.
(۱۴) صبا، محمدمظفرحسین، تذکره روز روشن، به کوشش محمدحسین رکنزاده آدمیت، تهران، ۱۳۴۳ش.
(۱۵) عبدالسبحان، «نفوذ حافظ در بنگاله»، مجموعه سخنرانیهای نخستین سمینار پیوستگیهای فرهنگی ایران و شبه قاره هند، اسلامآباد، ۱۳۷۲ش، ج۱.
(۱۶) عباسی نوشاهی، خضر، فهرست نسخههای خطی فارسی کتابخـانه دانشگاه پنجاب لاهـور، اسلامآباد، ۱۳۶۵ش/۱۹۸۶م.
(۱۷) گـوپاموی، محمد قدرتالله، نتایج الافکار، به کوشش اردشیر بنشاهی خاضع، بمبئی، ۱۳۳۶ش.
(۱۸) مرکزی، خطی.
(۱۹) ملک، خطی.
(۲۰) نوشاهی، عارف، فهرست نسخههای خطی فارسی موزه ملی پاکستان، لاهور، ۱۳۶۲ش.
(۲۱) هدایت، محمود، گلزار جاویدان، تهران، ۱۳۵۳ش.
(۲۲) همدانی، مصحفی غلام، عقد ثریا، دهلی، ۱۹۳۳م.
(۲۳) یزدانی، خواجه حمید، «ایرانشناسی شعرای کشمیری الاصل»، مجموعه سخنرانیهای نخستین سمینار پیوستگیهای فرهنگی ایران و شبه قاره، اسلام آباد، ۱۳۷۲ش، ج۱.
(۲۴) Ethé, H, Catalogue of Persian Manuscripts in the Library of the India Office, Oxford, ۱۹۳۷.
(۲۵) RaĐavî, Q H, Catalogue of the Persian Manuscripts in the Bûhâr Library, Calcutta, ۱۹۲۱.
(۲۶) Rahman, M, Catalogue of Persian Printed Books in the Library of the Asiatic Society, Calcutta, ۱۹۶۷.
(۲۷) Storey, C A, Persian Literature, London, ۱۹۲۱-۱۹۳۹.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ملامحمدلالهجو توفیق کشمیری»، شماره۶۱۸۰.