• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ملح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




ملح (به کسر میم) از واژگان قرآن کریم به معنای «شور و نمک» است. از مشقات این کلمه ملوحة و ملاحة به معنى «شورى» است. اين لفظ فقط دو بار در كلام اللّه آمده است.



ملح‌ ملوحة و ملاحة به معنى شورى است و ملح به معنى شور و نمک است. يعنى: اين شراب گوارا و اين شور و تلخ است.


(هذا عَذْبٌ فُراتٌ وَ هذا مِلْحٌ‌ أُجاجٌ‌) (او كسى است كه دو دريا را در كنار هم قرارداد؛ اين گوارا و شيرين، و آن شور و تلخ)
(هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ‌) (اين دو دريا يكسان نيستند: اين گوارا و شيرين است و نوشيدنش خوشگوار، و آن يكى شور و تلخ و گلوگير)


اين لفظ فقط دو بار در كلام اللّه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۷۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، مفردات، دار القلم، ج۱، ص۷۷۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-حسینی، ج۲، ص۴۱۴.    
۴. فرقان/سوره۲۵، آیه۵۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ج۱، ص۳۶۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۲۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۱۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۰۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۲۱۶.    
۱۰. فاطر/سوره۳۵، آیه۱۲    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ج۱، ص۴۳۶.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۶.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۴.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۳۷.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۱۷.    



قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ملح»، ج۶، ص۲۷۲.    






جعبه ابزار