مناظره درباره مظلومیت حضرت فاطمه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اهل سنت، مظلوم واقع شدن
حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) و ظلم
شیخین به آن بانو را انکار می‌کنند. در این مناظرهای به بیان گزارش مظلومیت حضرت فاطمه توسط دو تن از
علمای اهل سنت پرداخته شده است.
در مناظرهای که بین یکی از
علمای شیعه، با رئیس آمرین به معروف
حجاز رخ داد، در این‌جا به قسمتی از آن توجه کنید:
رئیس: چرا شما کنار قبر
رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) در ضمن اذکار، می‌گویید: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ:» «سلام بر تو‌ای بانوی ستمدیده»، چه کسی به
فاطمه (سلاماللهعلیها) دختر پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) ستم کرده است؟
دانشمند شیعی: ماجرای غم‌انگیز ستم به فاطمه (سلاماللهعلیها) در کتاب‌های خود شما، ذکر شده است.
رئیس: در کدام کتاب؟
دانشمند شیعی: در کتاب «
الامامَة و السیّاسة» تالیف
ابن‌قُتَیبَه دینوری، در ورق سیزدهم، بیان شده است.
رئیس: چنین کتابی در نزد ما نیست.
دانشمند شیعی: من این کتاب را از بازار می‌خرم و برای شما می‌آورم.
رئیس، پیشنهاد مرا پذیرفت، من به بازار رفتم و کتاب «الامامة و السیّاسة» را تهیّه کرده و نزد او آوردم، جلد اوّل صفحه ۳۰ آن را گشودم و گفتم بخوان، در آن صفحه چنین آمده بود: «و انّ ابابکر تفقّد قوماً تخلّفوا عن بیعته عند علیّ کرّم الله وجهه فبعث الیهم عمر، فجاء فناداهم و هم فی دار علیّ، فَاَبَوا ان یخرجوا، فدعا بالْحَطَب، و قال: والَّذی نفس عمر بیده لتخرجَنَّ اولا حرقنّ‌ها عَلی مَن فی‌ها، فقیل له یا ابا حفص انّ فی‌ها فاطمه؟
فقال: وَ اِن، فخرجوا فبایعوا اِلاّ علیّاً؛ همانا
ابوبکر در جستجوی جمعی گردید که با او
بیعت نکردند و در خانه
علی (علیه‌السّلام) جمع شده بودند،
عمر‌بن‌خطّاب را نزد آن‌ها فرستاد، عمر کنار در خانه علی (علیه‌السّلام) آمد و با صدای بلند علی (علیه‌السّلام) و آنان را که در خانه‌اش جمع شده بودند، طلبید و گفت: از خانه برای بیعت با ابوبکر، بیرون آیید، آن‌ها از بیرون آمدن امتناع کردند، عمر هیزم طلبید و گفت: «سوگند به کسی که جان عمر در دست او است قطعاً باید بیرون بیایید و‌گرنه خانه را با اهلش به آتش می‌کشم».
بعضی از حاضران به عمر گفتند: «حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) در خانه است»، عمر گفت: «گر چه فاطمه نیز در خانه باشد»، ناگزیر آنان که در خانه بودند بیرون آمدند، جز علی (علیه‌السّلام) که بیرون نیامد.»
و در ذیل همین صفحه کتاب مذکور، نوشته شده: «وقتی که ابوبکر در بستر مرگ افتاد، می‌گفت: «ای کاش متعرّض خانه علی (علیه‌السّلام) نمی‌شدم، گرچه او اعلان جنگ با من می‌کرد».
در این‌جا بود که دانشمند شیعی به رئیس گفت: «به گفتار ابوبکر با دقّت توجه کن، که چگونه هنگام
مرگ اظهار تاسّف و پشیمانی می‌کرد!».
رئیس که در برابر این
استدلال، در تنگنا قرار گرفته بود، گفت: «صاحب این کتاب (ابن‌قُتَیبه) به
شیعه میل دارد».
قابل ذکر است که: اگر «ابن‌قُتَیبه» به
مذهب تشیّع تمایل دارد، درباره صاحب کتاب
صحیح بخاری چه باید گفت که هر دو روایت می‌کنند که: «فَهَجَرَتْهُ فاطِمَةُ وَ لَمْ تکلّمهُ فی ذالک، حتّی ماتت، فاطمه (سلاماللهعلیها) در آخر عمر، نسبت به ابوبکر خشمگین شد و از او دوری کرد، تا از دنیا رفت.»
