يعنى رسول خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله) نشانه حق را در ميان ما به وديعت نهاد هر كس از آن (اسلام) جلو افتد از دين خارج شده و هر كه عقب ماند تباه گرديده و هر كه ملازم آن باشد به حق پيوسته است راهنماى آن سنجيده سخن گويد و بعد از آماده شدن برخيزد، گويا از دليل اسلام حضرت خودش را قصد كرده كه دلالت كننده به اسلام است و كلامش وزين و قيامش روى عجله و ناپخته نيست.»
