• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

میتة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





میتة: (عَلَيْكُمُ‌ الْمَيْتَةُ)
میتة: مؤنث «ميت» به معنى «مرده و مردار» است. اين واژه از نظر فقهى و شرعى با توجه به آیه مورد بحث، مفهوم وسيعى دارد و هر حيوانى كه از طريق شرعى ذبح نشده باشد در مفهوم «ميتة» داخل است، ولى در لغت، «ميتة» به حيوانى گفته مى‌شود كه خودبه‌خود بميرد.




به موردی از کاربرد میتة در قرآن، اشاره می‌شود:


۱.۱ - میتة (آیه ۳ سوره مائده)

(حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَ الْدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَ مَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّيَةُ وَ النَّطِيحَةُ وَ مَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلاَّ مَا ذَكَّيْتُمْ وَ مَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَ أَن تَسْتَقْسِمُواْ بِالأَزْلاَمِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّإِثْمٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ)
(گوشت مردار، خون، گوشت خوک و حيوانى كه به غير نام خدا ذبح شود و حيوان خفه شده و به زجر كشته شده و حيوانى كه براثر پرت شدن از بلندى بميرد و حيوانى كه به ضرب شاخ حيوان ديگرى مرده باشد. و باقيمانده صيد حيوان درنده- مگر آن‌كه به موقع به آن شكار برسيد و آن را سر ببريد- و حيوانى كه روى بت‌ها يا در برابر آن‌ها ذبح مى‌شود، همه بر شما حرام شده است و همچنين تقسيم كردن گوشت حيوان بوسيله چوبه‌هاى تيرِ مخصوص بخت آزمايى؛ تمام اين اين‌ها، فسق و گناه است.- امروز، كافران از شكست آيين شما مأيوس شدند؛ بنابراين، از آن‌ها نترسيد و از مخالفت من بترسيد! امروز، دین شما را برايتان كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را بعنوان آيين جاودان شما پذيرفتم- امّا كسانى كه در حال گرسنگى، ناچار شوند و تمايل به گناه نداشته باشند، مانعى ندارد كه از گوشت‌هاى ممنوع بخورند؛- خداوند، آمرزنده و مهربان است.)


۱.۲ - میتة در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اين آيه شريفه مشتمل است بر حرمت خون و سه نوع گوشت كه در سوره‌هايى كه از قرآن قبل از اين سوره نازل شده بود نيز ذكر شده بود، مانند دو سوره انعام و نحل كه در مكه نازل شده بودند، و سوره بقره كه اولين سوره مفصلى است كه در مدينه نازل شد.




۱. مائده/سوره۵، آیه۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۷۸۱.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۲۲۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۴، ص۲۶۰.    
۵. مائده/سوره۵، آیه۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۰۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۲۶۶.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۶۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۹۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۴۳.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «میتة»، ج۴، ص۳۵۹.


رده‌های این صفحه : لغات سوره مائده | لغات قرآن




جعبه ابزار