نافع بن عباس تنیسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نافع بن عباس تنیسی (زنده در
۴۱۹ هـ.ق) محدثی مصری بود که در سال ۴۱۹ (هجری قمری) برای تجارت به
اندلس رفت.
وی در اندلس احادیثی از شیوخ مصری و عراقی روایت میکرد.
او در علم کلام نیز مهارت داشت.
ابومحمد بن خزرج از ایشان در اشبیلیه روایت کرده است.
وی کتابی با عنوان
الاستبصار در پنج مجلد تألیف کرده بود.
او در سال ۴۱۹ (هجری قمری) در قید حیات بوده است.
ابوالحسن نافع بن عباس بن جبیر تنیسی جوهری آگاهی ما درباره تنیسی اندک است.
ابن بشکوال شرح حال مختصری از وی یادآور شده و مینویسد: تنیسی در ۴۱۹ (هجری قمری)
به قصد تجارت وارد
اندلس شد
و احادیثی را که از شیوخ مصری و عراقی استماع کرده بود، روایت میکرد.
او در اعتقادات و علم کلام نیز مهارت داشت.»
ابوالحسن کسی که از او روایت کرده است. که آن فرد، به نام ابومحمد بن خزرج است، که را در
اشبیلیه او را ملاقات کرده و از وی روایاتی را نقل کرده است.
به گفته ابن بشکوال،
نافع بن عباس دارای کتابی به نام
الاستبصار در پنج مجلد بود.
تنیسی در سال ۴۱۹ (هجری قمری) در قید حیات بوده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «نافع بن عباس تنیسی»، ج۳، ص۳۹۶.