نفاد (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَفاد (به فتح نون) از
واژگان قرآن کریم به معنای فانی شدن و تمام شدن است.
نَفاد:
فانی شدن و تمام شدن است.
راغب گوید: النَّفَادُ الفناء»؛
در لغت آمده: «نَفَدَ زاد القوم» یعنی:
توشه قوم تمام گردید.
در
نهج البلاغه حکمت ۵۷ فرموده:
«الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا یَنْفَدُ» «
قناعت، مالی است که تمام نمی‌شود».
(شرح‌های حکمت:
)
(اِنَّ هذا لَرِزْقُنا ما لَهُ مِنْ نَفادٍ) «این
روزی ما است که آن را تمام شدن نیست (تمام نمی‌شود)».
(ما عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باقٍ) «آنچه نزد شماست تمام می‌شود و آنچه نزد خداست همیشگی است».
(قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ اَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّی وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً) (بگو: «اگر
دریا براى نوشتن كلمات پروردگارم
مرکّب شود، دريا پايان مى‌گيرد، پيش از آن كه كلمات پروردگارم پايان يابد، هر چند همانند آن دريا را كمك آن قرار دهيم»).
نظیر این آیه است
آیه ۲۷ سوره لقمان:
(وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ) (و اگر همه درختان روى زمين
قلم شود، و دريا براى آن مركّب گردد، و هفت دريا به آن افزوده شود، اينها همه تمام مى‌شود ولى كلمات خدا پايان نمى‌گيرد)
و در «کلم» تحت عنوان کلمات در قرآن مشروحا بررسی شده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "نفاد"، ج۷، ص۹۰.
