هبط (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هبوط (مثل قعود) پائين آمدن،
طبرسى فرمايد: هبوط و نزول و وقوع نظير هستند و آن حركت از بالا به پائين است
هبوط گاهى به معنى حلول و دخول آيد: «هبطنا بلدا كذا» يعنى به فلان ديارا وارد شديم، ده مورد از آن در «نهج» آمده است، درباره آدم ۷ فرموده، «فاهبطه الى دار البليّة» خ ۱، او را به ديار بلا و گرفتارى و امتحان پائين آورد، درباره غسل و تجهيز رسول خدا ۶ فرموده: «و لقد وليّت غسله ص و الملائكة اعوانى فضجّت الدار و الافنية ملا يهبط و ملاء يعرج» خ ۱۹۷ ۳۱۱، به غسل آن حضرت مباشرت كردم، ملائكه ياران من بودند خانه و اطراف آن پر از صدا و همهمه شد گروهى از ملائكه پائين مى‌آمد و گروهى به آسمان عروج مى‌كرد. درباره افتخار به اموات فرموده: «و لان يكونوا عبرا احقّ من ان يكونوا مفتخرا و لان يهبطوا بهم جناب ذلّة احجى من ان يقوموا بهم مقام عزّة» خ ۲۲۱ ۳۲۸ اينكه آنها عبرتها باشند سزاوارترند از اينكه عامل افتخار باشند و اينكه آنها را به طرف ذلت پائين آورند معقولتر است از آنكه به مقام عزّت برسانند «مهبط» محلّ هبوط جمع آن مهابط است مثل «مهابط العدوان» خ ۱۵۱.
