هَویٰ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هَویٰ:
(غَضَبِي فَقَدْ هَوَى) هَویٰ: از ماده
«هوىّ» در اصل به معنى «سقوط كردن از بلندى» است كه معمولا نتيجه آن، نابودى است.
به موردی از کاربرد
هَویٰ در
قرآن، اشاره می‌شود:
(كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَ لَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي وَ مَن يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَى) (بخوريد از روزی‌هاى پاكيزه‌اى كه به شما داده‌ايم و در آن طغيان نكنيد، كه
غضب من بر شما وارد شود و هركس غضبم بر او وارد شود، هلاک خواهد شد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى هر كه غضب من متوجه او شود سقوط مى‌كند و اين سقوط به هلاكت تفسير شده است.
(وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَ قَفَّيْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَ آتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَ أَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَكُلَّمَا جَاءكُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًا كَذَّبْتُمْ وَ فَرِيقًا تَقْتُلُونَ) (ما به موسى كتاب
تورات داديم و بعد از او، پيامبرانى پى در پى فرستاديم و به
عیسی بن
مریم دلايل روشن داديم و او را با روح‌القدس تاييد كرديم. آيا چنين نيست كه هر زمان، پيامبرى چيزى برخلاف هواى نفس شما آورد، در برابر او تكبّر كرديد و از
ایمان آوردن به او خوددارى نموديد؛ پس عدّه‌اى را
تکذیب كرده و جمعى را به قتل رسانديد؟!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی،
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان،
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
آيه درباره خشم خدا نسبت به طغيانگران و ناسپاسان است، مى‌گويد:
«هركس غضب من بر او وارد شود سقوط مى‌كند»
در اين‌جا اشاره به سقوط مقامى و دورى از قرب پروردگار و رانده شدن از درگاهش مى‌باشد. جمع هوى «اهواء» است كه به همان معنى آمده، چنان‌كه در آيه ۴۹
سوره مائده خطاب به
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌وآله‌وسلم) مى‌خوانيم در آيه ۸۷
سوره بقره
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «هَویٰ»، ج۴، ص۶۰۹.
