این اثر ارزشمند از متون ماندگار کهن پارسی در مسائل عرفانی است و از دیرباز مورد عنایت اهل ذوق و تحقیق قرار داشته است به طوری که در کشورهای مختلف بارها به چاپ رسیده و به چند زبان خارجی ترجمه شده است.
[۱]فهرستواره کتابهای فارسی، به کوشش احمد منزوی، ص۲۲۴۵_ ۲۲۴۷.
در این متن منثور کهن پارسی، همان مطلبی را که از رساله قشیریه عبدالکریم بن هوازن قشیری نقل کردیم به صورت کامل تری آمده است: از امیرالمؤمنین حسین بن علی (رض) و کرم وجهه پرسیدند از قول ابوذر غفاری (رض) کی گفت: الفقر الی احب من الغنی و السقم احب من الصحة. فقال: رحم الله اباذر، اما انا اقول من اشرف علی حسن اختیار الله لم یتمن الا ما اختار الله له: درویشی به نزدیک من از توانگری، و بیماری دوستر از تندرستی. حسین (رض) گفت: رحمت خدای بر ابوذر باد! اما هر کرا بر اختیار خدای اشراف افتد، هیچ تمنی نکند به جز آنکه حق تعالی وی را اختیار کرده باشد.
[۲]فهرستواره کتابهای فارسی، به کوشش احمد منزوی، ص۲۲۰.
