• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کفایت (نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




كِفَایت (به کسر کاف و فتح فاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای بى‌نيازى و بى‌نياز كردن است.



كِفَایت به معنای بى‌نيازى و بى‌نياز كردن است.


حضرت علی (علیه‌السلام) چنان كه فرموده: «كَفَاكَ مِنْ عَقْلِكَ مَا أَوْضَحَ لَكَ سَبِيلَ غَيِّكَ مِنْ رُشْدِكَ» «از عقلت همان كافى است كه راه‌هاى هدايتت را از گمراهيت بر تو آشكار سازد.» (شرح‌های حکمت: )


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۰۸.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۶۰.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۸۲، حکمت ۴۱۱.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۲۵۴، حکمت ۴۲۱.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۰، حکمت ۴۲۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۳، حکمت ۴۲۱.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۵.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۵.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۳۹۷.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۵۰۰.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۶۵.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «کفایت»، ج۲، ص۹۰۸.    






جعبه ابزار