• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کلح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: عناوین قاموس قرآن (جلد ۶).

کَلَح (به فتح کاف و میم) از واژگان قرآن کریم به معنای آشکار شدن دندان‌ها در عبوسی است. این کلمه تنها یک بار در کلام اللّه مجید آمده است.


کَلَح
[۱] قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۳۵.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ج۱، ص۵۲۳.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-حسینی، ج۲، ص۴۰۸.    
در صحاح گوید: کلوح آشکار شدن دندانها در عبوسی است.
[۴] جوهری، أبو نصر، الصحاح تاج اللغة وصحاح العربیة، ج۱، ص۳۹۹.    
در اقرب الموارد گفته: به قولی کلوح در اصل ظاهر شدن دندان‌هاست در وقت عبوسی (مانند سرهای بریان‌ شده گوسفندان).
[۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۴، ص۵۷۶.    
در مجمع فرموده: کلوح برگشتن دو لب است به بالا و پائین تا دندان‌ها آشکار شود پس کالح اسم فاعل از آن است‌.
[۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۰.    


(تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَ هُمْ فِیها کالِحُونَ‌)
[۷] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۰۴.    
«می‌زند آتش به چهرهای‌شان و آنها در آتش زشت منظران باشند»
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۶۹.    
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۰۷.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۱.    
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۸۴.    
(نعوذ باللّه من النار) ظاهرا مراد از کالح زشت منظری است.
در نهج البلاغه خطبه ۲۱۹ در وصف مردگان فرموده: «کَلَحَتِ‌ الْوُجُوهُ النَّوَاضِرُ» «چهره‌های با طراوت بد منظر شدند.»
[۱۲] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ص۲۳۴، خطبه ۲۱۶.    
[۱۳] سید شریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۰، خطبه ۲۲۰.    

در نهایه گوید: در حدیث علی (علیه‌السّلام) آمده‌ «اِنَّ مِنْ وَرَائِکُمْ فِتَناً وَ بَلَاءً مُکْلِحاً مُبْلِحاً» یعنی از پس شما فتنه‌ها و بلاهائی است عبوس کننده، ناتوان کننده.
[۱۴] ابن اثیر، مجدالدین، نهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۴، ص۱۹۶.    


این کلمه تنها یک بار در کلام اللّه مجید آمده است.
[۱۵] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۰۴.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۳۵.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ج۱، ص۵۲۳.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-حسینی، ج۲، ص۴۰۸.    
۴. ↑ جوهری، أبو نصر، الصحاح تاج اللغة وصحاح العربیة، ج۱، ص۳۹۹.    
۵. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۴، ص۵۷۶.    
۶. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۰.    
۷. ↑ مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۰۴.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۶۹.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۰۷.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۱.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۸۴.    
۱۲. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ص۲۳۴، خطبه ۲۱۶.    
۱۳. ↑ سید شریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۰، خطبه ۲۲۰.    
۱۴. ↑ ابن اثیر، مجدالدین، نهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۴، ص۱۹۶.    
۱۵. ↑ مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۰۴.    


• قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «کلح»، ج۶، ص۱۳۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره مؤمنون
جعبه ابزار