کور (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کُور (به ضم کاف) از
واژگان قرآن کریم به معنی پیچیدن و جمع کردن است. از مشتقات این کلمه در
قرآن مجید تَکویر (به فتح تاء و سکون کاف) به معنی پیچیدن است.
کُور به معنی پیچیدن و جمع کردن است.
راغب میگوید: «کور الشّیء: ادارته و ضمّ بعضه الی بعض ککور العمامة»
عبارت
فیومی در
مصباح چنین است: «کار العمامة کورا: ادارها علی راسه»
ایضا در مصباح و
صحاح گفته: «کلّ دور کور» هر گردیدن کور است.
تکویر به معنی پیچیدن است؛ در
اقرب الموارد هست: «کور العمامة علی راسه تکویرا: لفّها».
(خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْاَرْضَ بِالْحَقِ یُکَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَی النَّهارِ وَ یُکَوِّرُ النَّهارَ عَلَی اللَّیْلِ) (آسمانها و زمين را به حق آفريد؛ شب را بر روز مىپيچد و روز را بر شب.)
ناگفته نماند در کور و تکویر استداره و مدوّر بودن را قید کردهاند، در اثر
حرکت وضعی زمین روز و شب دائره وار در اطراف زمین میگردند و
خدا علی الدوام روز را شب و
شب را بر روز میپیچد و چون شب را بر روز پیچید روز از بین میرود و بالعکس.
(اِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ) (در آن هنگام كه خورشيد درهم پيچيده شود.)
(وَ اِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ) (و ستارگان بىفروغ شوند.)
تکویر و پیچیده شدن خورشید عبارت اخرای خاموش شدن آن است. در کتب نجوم عکس سحابیها را ملاحظه کنید که به طور مارپیچی میپیچند، خورشید چنان که گویند و در کتاب «معاد از نظر قرآن و علم» توضیح دادهام، از مرکزش خاموش میشود و در آینده قسمت خاموش شده آن به قشر ظاهری منتقل شده و قشر ظاهری به مرکز آن خواهد رفت و آن قهرا به طور مارپیچی خواهد بود که همان تکویر است.
. و شاید مراد از تکویر شمس انقباض آن باشد که در اثر خاموش شدن منقبض خواهد گردید.
•
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کور"، ج۶، ص۱۶۸.