• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 
کوه سرین تورو
معرفی مکان
نام سرین‌تورو
نام لاتینkūh-e sarīn-tūro
عنوان نقشه شمال توچال، نزدیکی شهرستانک
استان تهران / البرز
شهرستان شمیرانات / کرج
بخش رودبار قصران
کاربری کوهنوردی و پیمایش کوهستانی
کاربری کنونی کوهنوردی
ارتفاع ۳٬۳۵۰ متر
مدت زمان پیمایش ۳ تا ۴ ساعت راه‌پیمایی (از طریق دره قصر ناصری)

سرین‌تورو، کوه kūh-e sarīn-tūro ، کوهی در شمال توچال و نزدیک شهرستانک با ارتفاع ۳٬۳۵۰ متر است.
این کوه از جنوب به قله لوارک و از دیگر جهات به دره‌های شهرستانک و گردنه سرلت محدود می‌شود.
بلندی‌های غربی قصر ناصری با شیب تند قله سرین‌تورو را مشخص می‌کنند.
بهترین مسیر صعود از دره غربی قصر ناصری و رودخانه کوچک منتهی به رودخانه اصلی شهرستانک است.
مسیر دیگر از دره صخره‌ای سرلت است که مناسب کوهنوردان حرفه‌ای بوده و صعود آن ۳ تا ۴ ساعت طول می‌کشد.



کوه سرین تورو کوهی در شمال توچال در نزدیکی شهرستانک.
نام این کوه برگرفته از نام مرتعی به همین نام واقع در دامنه شمالی آن است.


دره و آبادی‌های شهرستانک در سراسر جناح شمالی قله سرین‌تورو و خط‌الرأس لوارک به توچال در جنوب آن قرار دارد.


این قله با ارتفاع ۳۵۰‘ ۳ متر از جنوب به طور مستقیم به قله لوارک و از دیگر جهات به دره‌های عمیق قصر ناصری شهرستانک و دره شمالی گردنه سرلت منتهی می‌شود.
از بلندی‌های غربی قصر ناصری در شهرستانک، قله سرین‌تورو با شیب بسیار تند و خاکی‌اش دیده می‌شود.




۴.۱ - مسیر اصلی

بهترین راه صعود به این قله از کناره دره و رودخانه کوچکی است که از سمت غربی قصر ناصری به داخل رودخانه اصلی شهرستانک می‌ریزد.
با پیمودن چندین پیچ و خم در این دره می‌توان به زیر شیب تند یال شرقی قله رسید.
یک نوار صخره‌ای باریک، سراسر جناح شمالی میان قله بازارک تا لوارک را پوشانده‌است و مسیر صعود به سرین‌تورو، یال سرسبزی است که از کف دره تا گردنه جنوبی می‌رسد و از آن‌جا به قله منتهی می‌شود.

۴.۲ - مسیر حرفه‌ای

از دیگر مسیرهای صعود به این قله، باید از دره سرلت نیز نام برد که کاملاً صخره‌ای و برای صعودهای حرفه‌ای مناسب است و رسیدن به قله از این مسیر دشواری بیشتری دارد.


در مجموع صعود به این قله از طریق دره قصر ناصری به زمانی در حدود ۳ تا ۴ ساعت راه‌پیمایی نیاز دارد.


صفری، سیما، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «کوه سرین تورو»، ص۹۹۵.    






جعبه ابزار