• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَعْلَمُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یَعْلَمُ: (اَللّٰهُ يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثى)
یَعْلَمُ: از مادّه «علم» به معنى «آگاهى و دانستن حقيقت چيزى» است.
در اين بخش از آيه، سخن از علم وسيع پروردگار و آگاهى او بر همه چيز است، همان علمى كه سرچشمه نظام آفرينش و شگفتی‌هاى خلقت و دلايل توحيد است. همان علمى كه پايه معاد و دادگاه بزرگ قيامت است، مى‌فرمايد:
«خداوند از جنين‌هايى كه هر انسان يا حيوان ماده‌اى حمل مى‌كند آگاه است... .»
آرى، خداوند از تاريخ تولد جنين و لحظه آن بى‌كم‌ و كاست آگاه است و اين از امورى است كه هيچ‌كس و هيچ دستگاهى دقيقا نمى‌تواند آن را مشخص كند، اين علم مخصوص ذات پاک پروردگار است و دليل آن هم روشن است، چرا كه استعداد رحم‌ها و جنين‌ها كاملا متفاوت مى‌باشد و هيچ‌كس از اين تفاوت‌ها دقيقا آگاه نيست.
در آيه ۷ سوره طه مى‌خوانيم:
(وَ إِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفى) «اگر سخن آشكارا بگويى (يا مخفى كنى) او پنهانی‌ها و حتى پنهان‌تر از آن را نيز مى‌داند.»
به اين ترتيب در آيات فوق ترسيم روشنى از علم بى‌پايان پروردگار شده است.



به موردی از کاربرد یَعْلَمُ در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - یَعْلَمُ (آیه ۸ سوره رعد)

(اللّهُ يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَى وَ ما تَغيضُ الأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ وَ كُلُّ شَیْءٍ عِندَهُ بِمِقْدارٍ)
(خدا از جنين‌هايى كه هر انسان يا حيوان ماده‌اى حمل مى‌كند آگاه است و نيز از آنچه رحم‌ها كم مى‌كنند و پيش از موعد مقرّر به دنيا مى‌آورند و هم از آنچه افزون مى‌كنند و بعد از موقع به دنيا مى‌آورند و هر چيز نزد او مقدار معيّنى دارد.)

۱.۲ - یَعْلَمُ در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
اين آيه با آيه بعدى‌اش نظير دنباله‌اى است براى آيه قبلى، زيرا مضمون آن‌ها اين است كه خدا بر هر چيزى عالم است.

۱. رعد/سوره۱۳، آیه۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۸۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۱۲۱.    
۴. طه/سوره۲۰، آیه۷.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۰، ص۱۳۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱۳، ص۱۶۱.    
۷. رعد/سوره۱۳، آیه۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۵۰.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۴۱۸.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۳۰۷.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۵.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۳۰.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَعْلَمُ»، ج۳، ص۲۱۷-۲۱۸.






جعبه ابزار