۹ جهانی بودن دعوت پیامبران
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عنوان موضوع اصلي: قرآن
عنوان موضوع فرعي اول: پرسش و پاسخ
عنوان موضوع فرعي دوم: معارف قرآن
زبان: فارسي
نام خانوادگي نويسنده: آيت الله مكارم شيرازى و آيت الله سبحانى
عنوان مقاله: جهانى بودن دعوت پيامبران
چكيده مقاله: متن مقاله: پرسش :
آيا اين آيه با جهانى بودن اسلام مخالفت دارد؟
طبق آيه «وما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه؛ ما هيچ پيامبرى را، جز به زبان قومش نفرستاديم»
[۱] و كتاب آسمانى وى نيز به زبان همان مردم بوده است؛ بنابراين، اگر نبوت يك پيامبر مخصوص به همان قوم باشد، اين روش بسيار پسنديده خواهد بود و اگر نبوت وى جهانى و براى عموم افراد جهان باشد، چرا بايد كتاب او به زبان قوم يعنى (مانند عربى نسبت به پيامبر اسلام) باشد؟
پاسخ :
پيامبرانى كه براى هدايت عموم اعزام شده‌اند، از آنجا كه در وهله اول با قوم خود، سروكار داشتند، بايد كتاب آسمانى آنها به زبان قوم آنان باشد؛ سپس بايد از طرق مختلف معارف و برنامه‌هاى خود را در ميان ساير اقوام و ملل منتشر سازند.
امروز دانشمندان هر كشور سعى مى‌كنند كتابهاى خود را به زبان مردم همان كشور بنويسند، با آن كه محتويات كتابشان به هيچ وجه اختصاصى به مردم محيط آنها ندارد.
از آنجا كه پيامبر اسلام (ص) از كتاب ميان يك امت عربى برخاسته و در مرحله نخست، سروكار او با اقوام و ملل عرب بوده از اين نظر كتباه او به يكى از زبانهاى زنده و وسيع جهان (زبان عربى) بوده است، در صورتى كه قوانين و احكام او مربوط به عموم جهانيان است.
اگر روز بعثت پيامبر اسلام (ص) يك زبان جهانى و بين المللى وجود داشت كه همه مردم آن روز به آن زبان آشنايى مى‌داشتند و با آن مكالمه مى‌كردند، در اين صورت جا داشت كتاب آسمانى او به همان زبان بين المللى باشد، در صورتى كه در آن روز چنين مطلبى وجود نداشته و تاكنون نيز اين موضوع تحقق نپذيرفته است؛ بنابراين، عربى بودن قرآن هيچ گونه منافاتى با جهانى بودن اسلام ندارد.
به عبارت روشنتر: آيه بالا مى‌گويد كتاب هر پيامبرى را به زبان قوم او فرستاديم نه اين كه نبوت و رهبرى او مخصوص به همان امت بوده است و اين كه زبان يك پيامبر و يا كتاب او به زبان قوم وى بوده، هرگز گواه بر اختصاص نبوت او به قومش نيست؛ بلكه بايد از طرق ديگر، خصوصى و يا عمومى بودن آيين او را به دست آورد.
اين هم روشن است كه اسلام فوق نژاد و زبان است و تمام جهان را وطن خود مى‌داند و عربى بودن قرآن كه سرچشمه آن عدم وجود يك زبان بين المللى است دليل بر نژادى بودن اسلام نخواهد بود.
درباره جهانى بودن اسلام مدارك زيادى در دست داريم كه اينجا جاى شرح آن نيست.
[۲] . ابراهيم، آيه ۴.
منابع: پاسخ به پرسشهاى مذهبى , ص: ۵۱۳
پيوند مرتبط: تاريخ بارگذاري: ۱۳۸۹/۰۸/۱۷
