آبشار سرلیز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سرلیز، آبشار āb-šār-e sar-līz ، آبشاری در حوالی روستای کمرد.
در فاصلۀ ۸۰۰‘۱متری سمت غرب روستای
کمرد و در محلی به نام
دره‌محله یا
تنگه‌محله که به گفتۀ اهالی، محل اصلی و کهن روستای کمرد در آنجا واقع بود، صخرۀ بلندی حدود ۳۰ متر وجود دارد که آب باران و برفهای دامنۀ شرقی
آراکو از آن فرو می‌ریزد. این آب به سمت جنوب در درۀ غربی
محلۀ باغک و شهرک
شمس‌آباد جاری می‌شود و از شرق
تپه سیف می‌گذرد و در مجاورت جادۀ اصلی به رودخانۀ فصلی کمرد می‌پیوندد. اهالی محل این صخرۀ بلند و آبی را که از روزهای پایانی اسفند تا میانه‌های اردیبهشت ماه و در مواقع بارندگیهای شدید و رگباری از آن فرو می‌ریزد، آبشار سرلیز می‌نامند.
این آبشار در مواقعی که جریان دارد، بسیار زیبا و جذاب است و جمعیت بسیاری را به خود می‌کشاند، اما در بیشتر ماههای سال خشک است.
در فاصلۀ ۱۵۰ متری آبشار سرلیز، سنگ بلند و باریکی به پهنای یک متر و به بلندی حدود ۵ متر وجود دارد که اهالی، آن‌را «قلم‌شمشیر» یا «قلم‌شمسی» می‌نامند و حکایتهایی دربارۀ گنج نهفته در زیر آن بر زبان می‌رانند، که توهمی بیش نیست، زیرا این سنگ کاملاً طبیعی است و انسان در شکل‌گیری آن نقشی نداشته است.
•
پازوکی طرودی، ناصر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «سرلیز، آبشار»ص۹۹۲.
