• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آیات مبهم•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آیات داراى نوعى ابهام را آیات مبهم گویند.



آیات مبهم و یا آیات مبهمات، آیاتى هستند که در بردارنده برخى الفاظ و عبارات اند که نوعى ابهام دارند. آیات مبهم گاهى به دلیل عدم بیان اسامى اشخاص و گاهى به خاطر عدم بیان نام قبیله یا قوم و یا نبردن نام حیوان و یا عدم بیان زمان و مکان حادثه، داراى نوعى ابهام شده اند.


مبهمات قرآن به گفته " جلال الدین سیوطی " داراى اقسام زیر است: مبهمات اشخاص، مبهمات اقوام، مبهمات ازمنه، مبهمات امکنه، مبهمات حیوانات .


دانشمندان علوم قرآنی بر این باورند که مرجع رفع ابهام در این نوع آیات دلیل نقلی است، و رأی و نظر در آن راه ندارد؛ زیرا فرضیه هاى بشرى همواره ابطال پذیرند.


اکنون نمونه هایى از آیات مبهم را بر مى شماریم:
۱ - " و اذ قتلتم نفساً " ( بقره در این آیه، اسم شخص مقتول بیان نشده است؛ ولى روایات اسم او را " عامیل " خوانده اند.
۲ ـ " و من الناس من یعجبک قوله نام او را " اخنس بن شریق " بیان کرده اند.
۳ ـ " و منهم من یقول ائذن لی... ( توبه منظور، جد بن قیس است.


۱. بقره/سوره۲، آیه۷۲.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۲۰۴.    
۳. توبه/سوره۹، آیه۴۹.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۴، ص۹۵-۱۱۸.    
۵. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۵۵-۱۶۳.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«آیات مبهم».    



جعبه ابزار