این آیات عبارتند از:
۱ - آیه ۲۱۷ سوره بقره : " یسألونک عن الشهر الحرام قتال فیه ... "؛ چون مشرکان مکه، مؤمناناهل مکه را درباره کشتن "ابن الحضرمی" و گرفتن اموال و اسیران در ماه های حرام سرزنش مى کردند "عبدالله بن جحش" در نامه اى به مؤمنان مکه نوشت: چون کافران شما را سرزنش کنند که در ماه حرامقتال کردید، شما ایشان را سرزنش کنید که کفر ورزیدند و رسول خدا و یاران او را از مکه و مسجدالحرام باز داشتند ؛ ( در واقع آیه فوق را براى آنها نوشت ) .
۲ - آیه ۲۷۸ سوره بقره (آیه ربا): " یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و ذروا ما بقى من الربا "؛
۳ - آیات ۹۸ و ۹۹سوره نساء: " الا المستضعفین من الرجال و النساء و الولدان ... "؛
۴ - آیات نخست سوره برائت ؛
۵ ـ آیات ۶۴ تا ۶۸ سوره آلعمران : "قل یا اهل الکتاب ...." مى گویند چون جعفربن ابی طالب (علیه السلام) به حبشه رفت، در آن جا میان او و کشیشان و راهبانمناظره و مباحثه درگرفت ؛ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نیز آیه هاى ۶۴ تا ۶۸ سوره آلعمران را براى وى فرستاد که مورد پسند خاطر "نجاشی" نیز قرار گرفت .
برخى گفته اند این آیات به روم برده شد.
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فى علوم القرآن، ج۱، ص۳۶.
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فى علوم القرآن، ج۱، ص۷۱-۷۲.
زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فى علوم القرآن، ج۱، ص۲۶۱-۲۶۲.
زرقانی، محمد عبد العظیم، مناهل العرفان فى علوم القرآن، ج۱، ص۲۰۴.
زرقانی، محمد عبد العظیم، مناهل العرفان فى علوم القرآن، ج۱، ص۲۰۲.
حجتی، محمد باقر، سه مقاله درتاریخ تفسیرونحو، ص۲۰۸.
صالح، صبحی، مباحث فى علوم القرآن، ص۱۷۴.
رامیار، محمود، تاریخ قرآن، ص۶۱۵-۶۱۶.