ابتدای جایز (علوم قرآنی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابتدای جایز، شروع به
قرائت
از عبارت دارای
لفظ
و معنای کامل و مستقل را میگویند.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۲ - مثال
۳ - اقسام
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
«ابتدای جایز» از گونههای ابتدا و در مقابل «
ابتدای قبیح
» میآید و عبارت است از شروع از عبارتی که از نظر
لفظ
و
معنا
کامل، مستقل و موافق منظور اصلی آیه است.
۲ - مثال
[
ویرایش
]
مانند: شروع کردن با «الذی» و «الذین» که ابتدا به آن، همیشه جایز بوده است؛ آن گونه که وصل به کلمه پیش از آن نیز همیشه جایز است.
۳ - اقسام
[
ویرایش
]
ابتدای جایز به
ابتدای تام
،
ابتدای کافی
و
ابتدای حسن
تقسیم میشود.
[۱]
حاج حسینی، شمس الدین، ۱۳۲۶ - ۱۳۷۴، پژوهشی درقرآن وفنون قراءت، ص۱۴.
[۲]
صندوق، اسامه نزیه، تلاوة القرآن-فضلهاواحکامها-، ص۷.
[۳]
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۹.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
حاج حسینی، شمس الدین، ۱۳۲۶ - ۱۳۷۴، پژوهشی درقرآن وفنون قراءت، ص۱۴.
۲.
↑
صندوق، اسامه نزیه، تلاوة القرآن-فضلهاواحکامها-، ص۷.
۳.
↑
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۹.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ابتدای جایز».
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری