ابراهیم بن جعفر ساجی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابراهیم بن جعفر ساجی (م. ۳۷۹ق) از فقهای بزرگ و برجسته
حنبلیان در
بغداد بود.
ابوالقاسم ابراهیم بن جعفر بن ساجی بغدادی معروف به ابن ساجی، از فقهای بزرگ و برجسته حنبلیان در بغداد بود.
نزد استادانی همچون
ابوبکر عبدالعزیز غلام خلاّل،
اسماعیل صفار،
علی بن محمد مصری و
ابوعمرو بن سمّاک به شنیدن
حدیث و فراگیری
فقه پرداخت و خود نیز شاگردانی داشت.
ابوالقاسم ازجی از شاگردان اوست و روایاتی از او نقل کرده است.
ابوالقاسم در جمادی الاول سال ۳۷۹هجری در بغداد از دنیا رفت و در مقبره عبدالعزیز به خاک سپرده شد.
کحاله سال درگذشت او را ۳۹۹ هجری نوشته است؛
گرچه منبع سخن وی دانسته نیست.
کتاب البیان علی من خالف القرآن وما جاء فیه من صفات الرحمن وما قامت علیه ادلّه البرهان اثر اوست.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابراهیم بغدادی»، ج۲، ص۴۲.
