ابو عبد الرحمن احمد بن شعیب

در سال ۲۱۵ هجری در شهر نساء از شهرهای قدیم ایران ما بین سرخس و مرو و ابیورد متولد شد. او در سال ۳۰۳ هجری در پی مضروب شدن در شام مجروح و سپس در مکه از دنیا رفت و میان صفا و مروه مدفون شد. او نزد بزرگانی همچون، اسحاق بن راهویه (م ۲۳۷) ؛ حصین بن منصور، عیسی بن حماد و... دانش آموخت. او نسبت به اهل بیت علیهم السلام محبت ویژه داشت ؛ لذا برخی او را به تشیع نسبت داده اند.
مهمترین اثر وی سنن نسایی نام دارد.

۱.	↑ تذکره الحفاظ، ج ۲، ص ۷۰۱ ؛ سیر اعلام النبلاء، ج ۱۴، ص ۱۲۵. ذهبی ولادت او سال ۲۱۰ هجری دانسته است.
۲.	↑ تهذیب التهذیب، ج ۱، ص ۳۶ ؛ البدایه و النهایه، ج ۱۱، ص ۱۲۳.
۳.	↑ برای تفصیل بیشتر ر. ک: خصائص امیرالمؤمنین، ص ۳۲ ـ ۳۴. از جمله مدعیان تشیع نسایی علامه سید محسن جبل عاملی است. ر. ک: اعیان الشیعه، ج ۸، ص ۴۴۸.

سایت اندیشه قم