ابوالحسن احمد بن عبدالله عجلی کوفی طرابلسی مغربی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن احمد بن عبدالله عجلی کوفی طرابلسی مغربی (۱۸۲-۲۶۱ هـ)، از محدثان برجسته و توانای
قرن دوم و سوم هجری قمری بود.
ابوالحسن احمد بن عبدالله بن صالح بن مسلم عجلی کوفی طرابلسی مغربی، در
کوفه زاده شد و در
بغداد رشد یافت. از پانزده سالگی به فراگیری
حدیث روی آورد و نزد بزرگان بغداد، کوفه و
بصره به کسب دانش پرداخت.
عجلی پس از آنکه در
عراق حدیث آموخت و به شهرتی دست یافت، زادگاهش را ترک کرده و به
مغرب مهاجرت کرد و در
طرابلس سکنی گزید. شهرت و آوازه وی مربوط به زمانی است که در مغرب به تدریس حدیث و تصنیف اشتغال داشت.
او از محدثان برجسته و توانای روزگار خویش بود و روایاتش مورد استناد دیگران قرار گرفته است.
گویا این هجرت، در دوره محنت و برای فرار از فتنه
خلق قرآن بوده است.
یحیی بن معین او را فردی بسیار موثق دانسته و ستوده است.
از جمله اساتید احمد عجلی،
شبابة بن سوار،
محمد بن یوسف فریابی،
حسین بن علی جعفی و
یعلی بن عبید را می‌توان نام برد.
از عجلی افرادی چون پسرش
صالح،
محمد بن فطیس غافقی و
سعید بن عثمان روایت کرده‌اند.
به روایتی
احمد بن حنبل و یحیی بن معین نیز احادیثی را از وی اخذ کرده‌اند.
احمد عجلی به سال ۲۶۱ هـ در طرابلس مغرب درگذشت
و در همان‌جا به‌خاک سپرده شد.
آثار احمد عجلی عبارت‌اند از: الجرح و التعدیل
و التاریخ.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۴۵، برگرفته از مقاله «ابوالحسن احمد بن عبدالله عجلی».
