• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوامامه زیاد بن سلیمان اعجم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوامامه زیاد بن سلیمان عبدی یمانی اعجم (م حدود ۱۰۰ هـ)، از شاعران فصیح دولت اموی بوده و بیشتر اشعارش در مدح امرا و سلاطین بود. وی در فتح اصطخر شرکت داشته است.



ابوامامه زیاد بن سلیمان عبدی یمانی اعجم، از موالی عبدالقیس بود. در اصفهان به دنیا آمد و در همان‌جا نشو و نما یافت. سپس به خراسان منتقل گردید و در همان‌جا مقیم شد.
[۳] صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۷۱.

او یکی از شعرای دولت اموی و شاعری زبردست و فصیح بود و چون در زبانش لکنت بوده، به او اعجم لقب داده‌اند. او ابوموسی اشعری و عثمان بن ابی‌العاص را ملاقات و از آنها روایت کرده، و با آنها در فتح اصطخر شرکت نمود و مدت زیادی در آنجا ساکن شد.
افرادی چون طاووس و هشام بن قحذم از او روایت نقل می‌کردند.
وی معاصر شاعر معروف فرزدق و مهلّب بن ابی‌صفره بود و بیشتر اشعارش در مدح امرا و سلاطین زمان خویش بود. او در هجو بخیلان نیز شعر می‌سرود. ایشان بر عبدالله بن جعفر وارد شد و با عبدالله قصه‌هایی دارد.
[۱۵] صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۷۰.



سرانجام در حدود ۱۰۰ هـ در قیروان خراسان درگذشت. در تاریخ وفاتش اختلاف است.
[۱۸] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۸، ص۱۱۴۹۸.



اثر بر جای مانده از وی دیوان می‌باشد.


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۲۳] اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۰، ص۲۲۴.
[۲۴] ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۴، ص۲۵۴.




۱. ابن‌قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، الشعر و الشعراء، ص۴۲۱.    
۲. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۵، ص۲۵۵.    
۳. صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۷۱.
۴. کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۴، ص۱۸۸.    
۵. بغدادی، عبدالقادر، خزانة الادب، ج۱۰، ص۷.    
۶. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۵، ص۲۵۵.    
۷. ابن‌منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۹، ص۶۷.    
۸. ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۹، ص۱۴۶.    
۹. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۴، ص۱۶۴.    
۱۰. جمحی، محمد بن سلّام، طبقات فحول الشعراء، ج۲، ص۶۹۳.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۵۹۷.    
۱۲. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۳، ص۱۳۲۹.    
۱۳. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۵، ص۲۵۵.    
۱۴. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۳، ص۵۴.    
۱۵. صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۷۰.
۱۶. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۳، ص۵۴.    
۱۷. ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۲، ص۱۶.    
۱۸. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۸، ص۱۱۴۹۸.
۱۹. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۷۹۱.    
۲۰. مرزبانی، محمد بن عمران، معجم الشعراء، ص۴۱۲.    
۲۱. ابن‌معتز، عبدالله بن محمد، طبقات الشعراء، ص۱۴۷.    
۲۲. جاحظ، عمرو بن بحر، البیان و التبیین، ج۱، ص۷۸.    
۲۳. اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۰، ص۲۲۴.
۲۴. ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۴، ص۲۵۴.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۴۷، برگرفته از مقاله «ابوامامه زیاد بن سلیمان عبدی یمانی اعجم».



جعبه ابزار