ابوحسین احمد بن محمد نوری بغوی بغدادی خراسانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوحسین احمد بن محمد نوری بغوی بغدادی خراسانی (م ۲۹۵ هـ)، از بزرگان و رهبران
صوفیه در
قرن سوم هجری قمری بوده که پیروان او را
فرقه نوریه خواندهاند.
ابوحسین احمد بن محمد نوری بغوی بغدادی خراسانی، نام وی را محمد هم آوردهاند. او در اصل اهل
خراسان و از ناحیه بغ یا بغشور، روستایی بین
هرات و
مرو رود
میباشد که در
بغداد متولد شد و در همانجا رشد یافت.
مدتی را در
کوفه زیست و سرانجام به بغداد بازگشت.
همچنین برای کسب علم و حدیث سفری به
شام داشت و در آنجا از
احمد بن ابیالحواری مطالبی آموخت.
از ملازمان
سری سقطی بود
و از او و کسانی مانند
شبلی و
ذوالنون مصری بهره گرفت.
ابوحسین عارف و صوفی مسلک بود و از بزرگان و رهبران صوفیه به شمار میرفت.
پیروان او را «فرقه نوریه» خواندهاند.
کتاب مقامات القلوب اثر احمد نوری میباشد.
احمد نوری، سرانجام در سال ۲۹۵ هـ در مسجد شونیزیه بغداد درگذشت.
وفات وی را در سال ۲۸۶ هـ نیز آوردهاند.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۵۷، برگرفته از مقاله «ابوحسین احمد بن محمد نوری بغوی».