• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوعبدالله حسین بن اشکیب مروزی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوعبدالله حسین بن اشکیب (شکیب) مروزی قمی خراسانی، از اصحاب امام حسن عسکری و امام‌ هادی (علیهما‌السّلام) و از محدثان، عالمان، متکلمان، مؤلفان در قرن سوم هجری قمری بود.


ابوعبدالله حسین بن اشکیب (شکیب) مروزی قمی خراسانی، جزو اصحاب امام حسن عسکری و امام‌ هادی (علیهما‌السّلام) به شمار می‌آمد و لکن از هیچ‌یک از ائمه (علیهم‌السّلام) روایتی را نقل نکرده است.
[۱] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۱۳.    
[۲] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۲۹.    
[۳] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۶۲.    
[۴] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۳۳.    
[۵] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۱، ص۳۳۱.    
[۶] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۵، ص۴۵۸.    
[۷] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۲۱۷.    

ابن‌شکیب از محمد بن خالد برقی و دیگران حدیث نقل کرده است
[۸] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۷۱.    
و کسانی چون عیاشی، محمد بن وارث و ابوالقاسم جعفر بن محمد از او روایت کرده و یا کتاب‌های او را نقل کرده‌اند.
[۹] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۳، ص۴۲۲.    
[۱۰] تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۷۹.    

نجاشی از وی به عنوان شیخ و خراسانی یاد کرده و او را بسیار مورد اعتماد دانسته که استظهار می‌شود وی از مردمان خراسان بوده و به نقل از کشّی می‌نویسد: مروزی از اصحاب امام‌ هادی (علیه‌السّلام) بود، اما در سمرقند و کشّ اقامت داشته
[۱۱] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۷۹.    
و مدتی هم به قم رفت و به خادمی حرم حضرت معصومه (علیهاالسّلام) مشغول شد.
او از علمای شیعه و فردی عالم، متکلم، مؤلف و محدثی ثقه بود.
[۱۲] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۵.    
[۱۳] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۴۱.    
[۱۴] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۱۱۵.    
[۱۵] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۱۶۸.    


آثار ابن‌شکیب عبارت‌اند از: الرد علی الزیدیه الرد علی من زعم انّ النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) کان علی دین قومه و النوادر.
[۱۶] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۴.    
[۱۷] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۲۸.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۸] اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۸، ص۱۹۹.
[۱۹] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۲۱۷.    


۱. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۱۳.    
۲. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۲۹.    
۳. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۶۲.    
۴. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۳۳.    
۵. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۱، ص۳۳۱.    
۶. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۵، ص۴۵۸.    
۷. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۲۱۷.    
۸. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۷۱.    
۹. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۳، ص۴۲۲.    
۱۰. ↑ تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۷۹.    
۱۱. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۷۹.    
۱۲. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۵.    
۱۳. ↑ ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۴۱.    
۱۴. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۱۱۵.    
۱۵. ↑ قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۱۶۸.    
۱۶. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۴.    
۱۷. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۲۸.    
۱۸. ↑ اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۸، ص۱۹۹.
۱۹. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۲۱۷.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۸۳، برگرفته از مقاله «ابوعبدالله حسین بن اشکیب مروزی».



جعبه ابزار