• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوعبدالله حمدون بن اسماعیل بغدادی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوعبدالله حمدون بن اسماعیل بغدادی ندیم کاتب (م ۲۵۴ هـ)، فردی کاتب، شاعر، ادیب و روایتگر اخبار و اشعار و از ندیمان خلفای عباسی بود.


ابوعبدالله حمدون بن اسماعیل بن داود بغدادی ندیم کاتب، ساکن عبرتا،
[۱] ابن‌عدیم حلبی، عمر بن احمد، بغیة الطلب، ج۶، ص۲۹۳۸.    
روستایی در اطراف بغداد
[۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۴، ص۷۷.    
و اولین کسی بود که از خاندان آل حمدون در شمار ندیمان خلفای عباسی قرار گرفت
[۳] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۷۸.    
[۴] ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۷، ص۱۴۸.    
و از زمان خلافت معتصم (۲۱۸-۲۲۷ هـ) تا معتز (خلافت ۲۵-۲۵۵ هـ) بر این سمت باقی بود.
[۵] ابن‌عدیم حلبی، عمر بن احمد، بغیة الطلب، ج۶، ص۲۹۳۸.    

به نوشته ابن‌عساکر، حمدون به همراه متوکل عباسی (خلافت ۲۳۲-۲۴۷ هـ) در سال ۲۴۳ هـ سفری به دمشق داشت
[۶] ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۵، ص۱۶۴.
[۷] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۷، ص۲۴۹.    
و مدتی نیز از جانب او والی «شیز»، ناحیه‌ای در آذربایجان بود.
[۸] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۳، ص۳۸۳.    

وی فردی کاتب، شاعر، ادیب و روایتگر اخبار و اشعار بود.
[۹] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۱۰۲.    
فرزندش احمد و محمد بن نعیم مطالبی از وی نقل کرده‌اند.
[۱۰] ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۵، ص۱۶۴.    


کتاب الندماء و الجلساء و پنجاه برگ شعر اثر حمدون می‌باشد.
[۱۱] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۷۸.    
[۱۲] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۹۰.


حمدون سرانجام در ذی حجه سال ۲۵۴ در سامرا
[۱۳] ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۵، ص۱۶۴.    
[۱۴] زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۲، ص۲۷۴.    
و بنا بر قولی در حدود ۲۴۰ هـ درگذشت.
[۱۵] بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۳۳۵.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۶] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۹، ص۱۱۱.    
[۱۷] ابن‌عساکر، علی بن حسن، تهذیب تاریخ دمشق، ج۴، ص۴۳۵.
[۱۸] سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۲۱۲.
[۱۹] بوالفرج اصفهانی، على بن حسين، الاغانی، ج۱۴، ص۱۳۵.



۱. ↑ ابن‌عدیم حلبی، عمر بن احمد، بغیة الطلب، ج۶، ص۲۹۳۸.    
۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۴، ص۷۷.    
۳. ↑ ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۷۸.    
۴. ↑ ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۷، ص۱۴۸.    
۵. ↑ ابن‌عدیم حلبی، عمر بن احمد، بغیة الطلب، ج۶، ص۲۹۳۸.    
۶. ↑ ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۵، ص۱۶۴.
۷. ↑ ابن‌منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۷، ص۲۴۹.    
۸. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۳، ص۳۸۳.    
۹. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۱۰۲.    
۱۰. ↑ ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۵، ص۱۶۴.    
۱۱. ↑ ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۷۸.    
۱۲. ↑ ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۹۰.
۱۳. ↑ ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۵، ص۱۶۴.    
۱۴. ↑ زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۲، ص۲۷۴.    
۱۵. ↑ بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۳۳۵.    
۱۶. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۹، ص۱۱۱.    
۱۷. ↑ ابن‌عساکر، علی بن حسن، تهذیب تاریخ دمشق، ج۴، ص۴۳۵.
۱۸. ↑ سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۲۱۲.
۱۹. ↑ بوالفرج اصفهانی، على بن حسين، الاغانی، ج۱۴، ص۱۳۵.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۹۷، برگرفته از مقاله «ابوعبدالله حمدون بن اسماعیل».



جعبه ابزار