• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوعبدالله حکم بن معبد خزاعی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابن‌معبد ابوعبدالله حکم بن معبد بن احمد خزاعی بغدادی اصفهانی (م ۲۹۵ هـ)، از فقهای برجسته حنفی و از محدثان اهل‌سنت در قرن سوم هجری قمری بود. برخی او را جزء شاعران شمرده‌اند.



ابوعبدالله حکم بن معبد بن احمد بن عبید خزاعی بغدادی اصفهانی، ملقب به ابن‌معبد، به نوشته ابونعیم اصفهانی، وی محدثی ثقه و کثیرالحدیث بود و حدیث را از بزرگانی چون ابوموسی، نصر بن علی و محمد بن حمید رازی آموخت و روایت کرد.
وی علاوه بر حدیث، در فقه و ادبیات نیز مهارت داشت و از فقهای برجسته حنفی به شمار می‌رفت.
او در اصفهان حلقه تدریس بر پا ساخته بود و افرادی چون ابواحمد عسّال، ابوالشیخ و طبرانی از شاگردان وی بودند.
ابن‌ندیم وی را در زمره شاعران ذکر کرده، اما سروده‌های وی را مشاهده نکرده است.


خزاعی دارای تالیفی به نام کتاب السنّه بود.


حکم بن معبدخزاعی در سال ۲۹۵ هـ از دنیا رفت.


برای مطالعه بیشتر به منبع زیر مراجعه شود.
[۱۴] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۸۰۴۵.



۱. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۱، ص۵۴۵.    
۲. ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، ذکر اخبار اصفهان، ج۱، ص۲۹۸.    
۳. ابوالشیخ، عبدالله ‌بن ‌محمد، طبقات المحدّثین، ج۴، ص۵۱.    
۴. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۷۱.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۱، ص۴۲۸.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۲، ص۱۴۰.    
۷. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۰۴.    
۸. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۴۲۵.    
۹. ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۴۰۱.    
۱۰. بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۳۳۳.    
۱۱. کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۴، ص۷۱.    
۱۲. ابن‌ابی‌الوفا، عبدالقادر بن محمد، الجواهر المضیئه، ج۱، ص۲۲۳.    
۱۳. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۵۵۲.    
۱۴. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۸۰۴۵.
۱۵. طبرانی، سلیمان بن احمد، معجم الصغیر، ج۱، ص۱۵۷.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۹۰، برگرفته از مقاله «ابوعبدالله حکم بن معبد خزاعی».
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۳۳.    



جعبه ابزار