ابوعثمان سعید بن حمید بغدادی کاتب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعثمان سعید بن حمید بغدادی کاتب (م حدود ۲۵۰ هـ)، از شاعران و کاتبان
قرن سوم هجری قمری و رئیس دیوان رسائل در دربار
مستعین عباسی بود. ابوعثمان
ناصبیمذهب بود.
ابوعثمان سعید بن حمید بن سعید بغدادی کاتب، خاندان وی اصالتاً اهل نهروان و جزو اشراف و دهاقین به شمار میآمدند، اما خودش در
بغداد به دنیا آمد و زندگی خویش را در آن شهر و
سامرا سپری کرد.
او مردی کاتب و شاعر بود که اشعاری زیبا و بسیار سلیس و روان میسرود،
اما در اشعارش از سرودههای دیگران استفاده میکرد و سرقت ادبی مینمود.
او حکایات بسیاری با شاعره معاصر خویش،
فضل شاعره داشت و معشوقهاش به حساب میآمد و برخلاف معشوقهاش، در مذهب
اهلبیت انحراف داشته و فردی ناصبی بود.
وی به دربار مستعین عباسی (خلافت ۲۴۸-۲۵۲ هـ) راه یافت و به سمت ریاست دیوان رسائل برگزیده شد و در حدود ۲۵۰ هـ از دنیا رفت.
آثار ابوعثمان عبارتاند از: دیوان رسائل دیوان اشعار و کتاب فضل العجم علی العرب و افتخارها.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۶۵، برگرفته از مقاله «ابوعثمان سعید بن حمید بغدادی کاتب».