• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوعثمان سعید بن منصور مروزی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوعثمان سعید بن منصور مروزی طالقانی بلخی (م ۲۲۷ هـ)، از محدثان موثق اهل‌سنت در قرن سوم هجری قمری بود.


ابوعثمان سعید بن منصور بن شعبه مروزی خراسانی طالقانی بلخی، در جوزجان، شهری بین مرو رود و بلخ متولد، و در بلخ رشد و نمو یافت و در مکه زندگی کرد.
[۱] ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۶۸.    
[۲] بخاری، اسماعیل بن ابراهیم، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۵۱۶.    
[۳] ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۶۸.    
از افرادی مانند فلیج بن سلیمان،
[۴] ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۱۲۷.    
[۵] ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۱، ص۳۱۴.    
[۶] ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۵.    
حفص بن میسره و دیگران روایت نقل کرد و محدثانی چون احمد بن حنبل و ابوثور کلبی از وی روایت نقل کرده‌اند.
رجال‌نویسان اهل‌سنت وی را محدثی ثقه و حافظ ده هزار حدیث دانسته‌اند.
[۷] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۶، ص۱۸۵.    
[۸] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۴، ص۲۳۲.    
وی برای کسب علوم و حدیث به مناطق مصر و دمشق سفر کرد و به سال ۲۲۷ هـ در مکه درگذشت.
[۹] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۰، ص۱۳.    
[۱۰] صفی‌الدین خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۴۳.    
[۱۱] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۵، ص۱۶۳.    
[۱۲] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۲، ص۷۱.    
[۱۳] ابن‌سعد بغدادی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۵۰۲.    

آثار وی عبارت‌اند از: کتاب السنن و کتاب التفسیر.
[۱۴] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۹.    
[۱۵] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۰۷.    
[۱۶] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۱۵۹.    
[۱۷] ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۰، ص۲۹۹.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۸] ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۲۲.
[۱۹] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، طبقات الحفاظ، ص۱۸۲.    


۱. ↑ ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۶۸.    
۲. ↑ بخاری، اسماعیل بن ابراهیم، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۵۱۶.    
۳. ↑ ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۶۸.    
۴. ↑ ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۱۲۷.    
۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۱، ص۳۱۴.    
۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۵.    
۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۶، ص۱۸۵.    
۸. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۴، ص۲۳۲.    
۹. ↑ ابن‌منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۱۰، ص۱۳.    
۱۰. ↑ صفی‌الدین خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۴۳.    
۱۱. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۵، ص۱۶۳.    
۱۲. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۲، ص۷۱.    
۱۳. ↑ ابن‌سعد بغدادی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۵۰۲.    
۱۴. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۹.    
۱۵. ↑ حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۰۰۷.    
۱۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۱۵۹.    
۱۷. ↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۰، ص۲۹۹.    
۱۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۲۲.
۱۹. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، طبقات الحفاظ، ص۱۸۲.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۶۸، برگرفته از مقاله «ابوعثمان سعید بن منصور مروزی».



جعبه ابزار