ابوعلی حسین بن عبدالله خرقی

ابوعلی حسین بن عبدالله بن احمد خرقی بغدادی (م ۲۹۹ هـ)، از فقهای حنبلی در قرن سوم هجری قمری بود.

ابوعلی حسین بن عبدالله بن احمد خرقی بغدادی، علم حدیث را از ابوعمر دوری، عمرو بن علی بصری و محمد بن مرداس انصاری فرا گرفت. همچنین علم فقه را نزد ابوبکر مروزی آموخت و از فقهای بنام گردید.
کسانی چون فرزندش، ابوعلی بن صواف و ابوبکر شافعی از او روایت نقل کرده‌اند.
او که بر مذهب حنبلی بود، کتابی مختصر در فقه این مذهب نگاشت.

خرقی در سال ۲۹۹ هـ به‌طور ناگهانی از دنیا رفت و جنازه‌اش را در باب حرب بغداد، نزدیک قبر احمد بن حنبل به خاک سپردند.

۱.	↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۵۹.
۲.	↑ سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۵، ص۹۹.
۳.	↑ ابن‌اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۳۵.
۴.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۲، ص۱۳۷.
۵.	↑ ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۱۲۶.
۶.	↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۱۱۷.
۷.	↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۱۸۸.
۸.	↑ ابن‌تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۱۷۸.
۹.	↑ ابن‌ابی‌یعلی، محمد بن محمد، طبقات الحنابله، ج۲، ص۴۶.
۱۰.	↑ ابن‌اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۱۳.
۱۱.	↑ ابواسحاق شیرازی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ص۱۷۱.
۱۲.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۵۶۳.

• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۷۴، برگرفته از مقاله «ابوعلی حسین بن عبدالله خرقی بغدادی».