ابوعمرو مردی شب زنده دار و نمازگزار، متّقی و پرهیزگار بود. ابن نما به نقل از مهران، غلام بنی کاهل، می گوید: روز عاشورا در کربلا حضور داشتم، مردی را دیدم که حملات سنگین و سختی می کرد و به هر گروه از دشمن که می رسید آنها را متفرّق و پراکنده می ساخت، سپس به سوی حسین علیهالسلام می شتافت .
وی در میدان این چنین رجز می خواند:
إِبْشِرْ هُدیتَ الرُّشْدَ تَلْقی احْمَدا • فی جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُدا
مژده باد تو را که به راه رشد و کمال هدایت شدی وپیغمبرصلیاللهعلیهوآلهوسلم را در درجات بالای بهشت دیدار می کنی و بالا می روی.
مهران گوید: پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند که: ابوعمرو نهشلی (یا خثعمی) است.
