• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوغوث اسلم بن مهوز منبجی طهوی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوغوث اسلم بن مهوز منبجی طهوی (م حدود ۲۵۴ هـ)، از شاعران و مادحین اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) در قرن سوم هجری قمری ذکر شده است.


ابوغوث اسلم بن مهوز منبجی طهوی، در منبج، از شهرهای شام به دنیا آمد. لقب طهوی او نیز به سبب انتسابش به قبیله طهیّه، تیره‌ای از بنی تمیم می‌باشد.
[۱] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۳۰۵.    

وی شاعری توانا بود. ابن‌شهرآشوب وی را در زمره شاعران اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) ذکر کرده و نوشته است که ابوالغوث در سرودن شعر، تقیّه می‌کرد.
[۲] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۱۵۲.    
ابن‌عیاش جوهری و آقا بزرگ تهرانی نیز وی را از مادحین اهل بیت (علیهم‌السّلام) دانسته‌اند.
[۳] ابن‌عیاش جوهری، احمد بن عبیدالله، مقتضب الاثر، ص۴۹.    
[۴] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۴۵.    


ابوالغوث در روزگار بحتری (م ۲۸۶ هـ)، شاعر مشهوری که در وصف خلفا شعر می‌سرود، می‌زیست. علاوه بر قصیده دالیه معروفی که در وصف امام عسکریین (علیهما‌السّلام) سروده،
[۵] قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۱۳۳.    
دیوان شعری را نیز به وی نسبت داده‌اند.
[۶] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۴۵.    


تاریخ درگذشت ابوالغوث به درستی روشن نیست، ولی برخی آن را ۲۵۴
[۷] تفضلی، آذر و فضائلی، مهین، فرهنگ بزرگان، ص۹۳.
و بعضی حدود ۲۵۰ هـ دانسته‌اند.
[۸] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۷، ص۲۲۳.    


۱. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۳۰۵.    
۲. ↑ ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۱۵۲.    
۳. ↑ ابن‌عیاش جوهری، احمد بن عبیدالله، مقتضب الاثر، ص۴۹.    
۴. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۴۵.    
۵. ↑ قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۱۳۳.    
۶. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۴۵.    
۷. ↑ تفضلی، آذر و فضائلی، مهین، فرهنگ بزرگان، ص۹۳.
۸. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۷، ص۲۲۳.    


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۷۶، برگرفته از مقاله «ابوغوث اسلم بن مهوز منبجی طهوی».



جعبه ابزار