اجازه قولی مقدر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
(اذن نقل حديث صريحاً)
در کتب علوم حديث براى اجازه نقل روايت اقسامى ذکر شده است که ذيلا به نمونه هايى از آن‌ها اشاره مى‌شود:
۱- اجازه به قول صريح؛ مثل اين که شيخ حديث به عنوان مثال در هنگام اجازه دادن بگويد: " اجزت لک رواية الحديث الفلانى عنى " من به تو اجازه دادم که از من فلان حديث را نقل کنى؛
۲- اجازه به قول ظاهر؛ مانند اين که شيخ در موقع اجازه دادن بيان بدارد: " لا امنع من روايتک الحديثَ الفلانى " من تو را منع نمى‌کنم که فلان حديث را از من روايت کنى؛
۳- اجازه به قول مقدر؛ مثل اين که از استاد حديث سوال شود که به من اجازه نقل حديث مى‌دهى؟ و يا به فلان شخص اجازه داده‌اى؟ و يا اين که به من اجازه نقل روايت بده و… نامبرده نيز پاسخ مثبت دهد.
۴- اجازه اشاره‌اى؛
۵- اجازه کتبى.
آن چه ذکر شد اقسام اصلى اجازه است که هر يک به شعب گوناگونى منشعب مى‌شود و در نتيجه برخى از کتب، مجموع انواع اجازه را تا پانصد قسم شمرده‌اند.
