اجر (مفردات نهج البلاغه)

اجر از مفردات نهج البلاغه، به معنای مزد، ثواب و پاداش می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - مفهوم

این واژه عبارت است از مزد، ثواب، پاداش که در مقابل عمل نیک به انسان می‌رسد. لذا امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در این خصوص می‌فرمایند: «و من انکره بلسانه فقد اجر و هو افضل من صاحبه؛هر کس عدوان و منکر را با زبان انکار کند ماجور است و او از آ‌ن‌که با قلب انکار کند برتر است.» همچنین به زیاد بن ابیه می‌نویسد: «أَ تَرْجُو أَنْ یُعْطِیَکَ اللَّهُ أَجْرَ الْمُتَوَاضِعِینَ وَ أَنْتَ عِنْدَهُ مِنَ الْمُتَکَبِّرِینَ»

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۱، حکمت۳۷۳.
۲.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۷۷، نامه۲۱.

۳ - منبع