احترام خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برای انسانها لازم و ضروری
است که
احترام خداوند را نگه دارند.
حفظ بزرگی و
احترام خدا برای انسانها یک امر لازم و ضروری
است.
«ولا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم کذلک زینا لکل امة عملهم ثم الی ربهم مرجعهم فینبئهم بما کانوا یعملون؛
و آنهايى را كه جز خدا مى‌خوانند
دشنام مدهيد كه آنان از روى دشمنى (و) به
نادانی، خدا را دشنام خواهند داد. اين گونه براى هر امتى كردارشان را آراستيم. آنگاه بازگشت آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود، و ايشان را از آنچه انجام مى‌دادند آگاه خواهد ساخت».
«لتؤمنوا بالله ورسوله وتعزروه وتوقروه وتسبحوه بکرة واصیلا؛
تا به خدا و فرستاده‌اش
ایمان آوريد و او را يارى كنيد و ارجش نهيد، و (خدا) را بامدادان و شامگاهان به پاكى بستاييد».
در
آیه بعد پنج دستور مهم به عنوان نتیجه و هدفى براى اوصاف پیشین
پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه و‌آله) بیان شده که دو دستور درباره
اطاعت خداوند و
تسبیح و
نیایش او
است، و سه دستور درباره (اطاعت) و (
دفاع) و (
تعظیم) مقام پیامبر (صلى‌اللّه‌علیه و‌آله)
است، مى فرماید: (هدف این
است که ایمان به خداوند و رسولش بیاورید، و از او در برابر دشمنان دفاع نمائید، او را بزرگ دارید، و خدا را
صبح و
شام تسبیح و
تقدیس کنید) (لتؤ منوا بالله و رسوله و تعزروه و توقروه و تسبحوه بکرة و اصیلا). (تعزروه) از ماده (تعزیر) در اصل به معنى (منع)
است، سپس به هر گونه
دفاع و
نصرت و یارى کردن در مقابل دشمنان اطلاق شده
است ، به بعضى از مجازاتهائى که مانع از
گناه مى شود نیز (تعزیر) مى گویند.
توقروه از ماده (توقیر) از ریشه (وقر) به معنى سنگینى
است، بنابراین (توقیر) در اینجا به معنى تعظیم و بزرگداشت
است.
«ویبقی وجه ربـک ذو الجلـل والاکرام• فبـای ءالاء ربکـما تکذبان؛
و ذات باشكوه و ارجمند پروردگارت باقى خواهد ماند.•پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟».(مقصود از «و الاکرام» این
است که خدا اهل و لایق بزرگداشت
است.)
«تبـرک اسم ربک ذی الجلـل والاکرام؛
خجسته باد نام پروردگار شكوهمند و بزرگوارت».
«ما لکم لا ترجون لله وقارا؛
شما را چه شده
است كه از
شکوه خدا بيم نداريد؟».
کلمه (وقار) - همانطور که در
مجمع البیان هم آمده - به معناى
عظمت است، و اسمى از توقیر (تعظیم)
است، و کلمه رجاء در مقابل
خوف است، که اولى به معناى امید، و مظنه رسیدن به چیزى
است که باعث
مسرت است، و دومى مظنه رسیدن به چیزى
است که مایه اندوه باشد.
«اقرا وربک الاکرم؛
بخوان، و پروردگار تو كريمترين (كريمان)
است».
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «احترام خدا»
