احمد بن حسن ازهری

احمد بن حسن ازهری (۳۷۴-۴۶۳ق)از محدثان قرن چهارم و پنجم هجری قمری در نیشابور بود. وی را مُسنِد نیشابور دانسته اند و از نزدیکان امام موفق بود.

ابوحامد احمد بن حسن بن محمدبن حسن ازهری نیشابوری در سال ۳۷۴ متولد شد. ازهری ساکن باغ راز ببر و از خانواده علم و حدیث بود. او از بزرگانی چون ابومحمد مَخْلدی، ابوسعید سعید بن حمدون و خفّاف حدیث شنید. وی را فردی محدث، مورد اعتماد، راستگو و مُسْنِد نیشابور دانسته‌اند. از شاگردان ایشان، زاهر و وجیه از فرزندان طاهر شحّامی و عبداللّه لغافر بن اسماعیل را می‌توان نام برد که از او حدیث فرا گرفته‌اند.

ابوحامد از نزدیکان امام موفق بود و به دارالامامه رفت وآمد داشت و برای او کتابت می‌کرد.
گفته‌اند وی سر چهارراه نیشابور به سجلات و قباله نویسی اشتغال داشت.
^[۳] حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۱۳۰.

آثار احمد بن حسن ازهری

الفوائد المنتخبه
و منتخب المخلدیات می‌باشد.
^[۴] آلبانی، محمد ناصرالدین، فهرست مخطوطات دارالکتب الظاهریه، ص۱۴۷.

احمد بن حسن ازهری سرانجام در ماه رجب در سال ۴۶۳ درگذشت. (دیگر منابع:)

۱.	↑ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، (المنتخب من السیاق)، ص۱۲۹.
۲.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۸، ص۲۵۴.
۳.	↑ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۱۳۰.
۴.	↑ آلبانی، محمد ناصرالدین، فهرست مخطوطات دارالکتب الظاهریه، ص۱۴۷.
۵.	↑ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، تاریخ نیشابور، ص۱۳۰.
۶.	↑ ذهبی، شمس الدین محمد، تذکرة الحفّاظ، ج۳، ص۲۱۸.
۷.	↑ دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۹، ص۱۲۵۶۳.
۸.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، الاعلام بوفیات الاعلام، ج۱، ص۳۰۶.
۹.	↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۶۷.
۱۰.	↑ کحاله، عمررضا، المستدرک علی معجم المؤلفین، ص۴۶.

• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد ازهری»، ج۳، ص۴۷.